2 เมษายน 2547 14:31 น.
น้ำตาซาตาน
เขาคือชาย....ผู้ชาย....ที่แสนดี
หยิบโน่นที....นี่ที....เขายื่นให้
เอาใจเก่ง....ร้องเพลง....เอาอกใจ
มีเท่าไร....เขาให้....ฉันเปรมปรีด์
คนโน่นถาม....คนนี้....เซ้าซี้ให้
เขาเป็นใคร....ไหนไหน....ช่วยบอกที
จากคบหา....กันมา....ก็แรมปี
ฉันยินดี....บอกไป....เขาใช่เลย
ฉันรักเขา....เขาเล่า....ก็รักฉัน
ถึงวันนั้น....เขากล่าว....เราเฉลย
เรารักกัน....ผ่านวัน....ก็ล่วงเลย
เขาจึงเอ่ย....ขอสาว....เรายินดี
นึกถึงแม่....เคยกล่าว....เฝ้าตักเตือน
อย่าแชเชือน....ปล่อยใจ....ใฝ่ผิดที่
คิดเข้าข้าง....ตัวเอง....เกรงไม่ดี
คงไม่มี....ใครรู้....อยู่สองคน
วันเวลา....ล่วงเลย....เขาเคยดี
มาบัดนี้....เปลี่ยนไป....ในบัดดล
เขามีใหม่....กับใคร....ใครอีกคน
ฉันทุกข์ทน....ร่ำไห้....เขาไม่แคร์
ไม่นานมา....ยินว่า....เขาเสียชีวิต
ไม่คาดคิด....ฉันเอง....สุดท้อแท้
โรคเอดส์ร้าย....กลายกล้ำ....ทำสิ้นแด
เชื้อร้ายแพร่....ถึงฉัน....มันเลวจริง !
1 เมษายน 2547 22:27 น.
น้ำตาซาตาน
เสียงสะอื้นร่ำไห้หัวใจหวั่น
ทุกคืนวันยินเสียงไม่ขาดสาย
เป็นเสียงร้องร่ำไห้ดั่งใจวาย
เธอเป็นใครใยร่ำไห้ทุกค่ำคืน!?!
มิอาจทนกังขาให้ข้องจิต
จึงออกติดตามเสียงเพียงนึกฝืน
แม้กลัวข่มกลัวไว้ในค่ำคืน
อิงแอบยืนมองดูเพื่อรู้ความ
สาวน้อยชุดขาวผมยาวสยาย
นั่งร้องไห้ข้างบันไดใคร่ไต่ถาม
จ้องมองดูใคร่รู้ในเนื้อความ
ก่อนเอ่ยถาม เธอจ๋า..เป็นอะไร
เธอเงยหน้าแหงนดูผู้มาเยือน
ดวงตาเปื้อนน้ำตาที่เอ่อไหล
ยิ่งมองดูยิ่งเกิดความอาลัย
ใครหนอใครทำร้ายได้ลงคอ
มิทันได้เอ่ยตอบข้อสอบถาม
เธอคนงามไม่พล่ามให้ใจท้อ
เดินดิ่งหายภายในบ้านไม่รีรอ
สุดจะขอร้องต่อให้กลับมา
ความเงียบงันพลันเข้ากระเซ้าให้
ไม่มีใครหวิวใจสุดไขว่คว้า
เสียงโหยหวนเห่าหอนตะลอนมา
ขนแข้งขาชูชันสั่นทั้งตัว
จึงเหลือบมองจ้องไปภายในบ้าน
ได้พบพานเธอนั้นนั่งโผล่หัว
หน้าหมองคล้ำผมเผ้ายาวสลัว
ที่ข้างตัวมีใครอีกหลายคน
เอะใจใครเหล่านั้นช่างคุ้นหน้า
นั่นคุณน้า คุณป้า และตาสน
หญิงผมยาวที่นั่งเศร้าอีกคน
คือฤมลแฟนเราที่เฝ้าจอง
คิดขยับเข้าไปภายในบ้าน
ให้สะท้านจิตใจในเจ้าของ
ไม่ทราบใครจับไว้ได้แต่ป้อง
จนเสียงร้องมิอาจเอื้อนแต่อย่างใด
ชายร่างใหญ่ฉุดไปอย่างผลุนผลัน
ในมือนั้นมัดนิ่งไม่ติงไหว
จึงร้องถามหมายความว่ากระไร
เหตุไฉนจับเราไปไหนบอกที
.................................................
ยอมย่างเท้าก้าวไปด้วยใจเศร้า
สุดปวดร้าวเขาเล่าอย่างถ้วนถี่
เจ้าตายแล้วครบสามวันพอดี
ในบัญชีบอกเล่าเจ้าต้องไป
หน้าส่วนตัว
681
