5 กรกฎาคม 2549 11:54 น.
น้ำตาของความเสียใจ
วันสุดท้ายที่เราจะได้เจอกันก้อมาถึง เค้ารู้แล้วว่าฉันชอบเค้า เค้าขอโทษฉันและเค้าก้อร้องไห้ แล้วเราก้อจากกัน
ตอนนี้เราไม่ได้คุยกันเป็นเวลาเกือบ2เดือน ฉันทำใจได้แล้วทำใจได้แล้วจิงๆ เค้าโทรมาหาฉัน เค้าบอกฉันว่าเค้าอยากคบกับฉัน ฉันอึ้งจนพูดอะไรไม่ออก น้ำตามันไหลออกมาาโดยที่ฉันไม่รู้ตัว ฉันบอกเค้าว่ามันสายไปแล้ว เราเป็นเพื่อนกันเถอะ เทอรู้มั๊ยว่าทุกคำพูดที่เทอพูดออกมาทุกคำนั้นมันทำร้ายจิตใจฉันขนาดไหนมันเจ็บมากแค่ไหนเทอจะรู้มั๊ย มันเสียเวลาทำใจมากเลยรู้ป่าว แกจะโทรมาปรึกษาเรื่องงานหรือเรื่องใครฉันไม่ว่าแต่อย่าคุยถึงเรื่องนี้ได้มั๊ย ฉันขี้เกียจนั่งทำใจ
ปล. หัวใจไม่หวั่นไหวหรอกนะ จะบอกให้
3 กรกฎาคม 2549 18:50 น.
น้ำตาของความเสียใจ
ฉันมีโอกาสได้รู้จักผู้ชายคนหนึ่ง เค้าเป็นเพื่อนสนิทของฉันเองแหละ เรารู้จักกัน3 ปีก่าๆแล้ว เค้าจะรู้ว่าฉันชอบหรือไม่ชอบอะไร เราสนิทกันมาก
อยู่มาวันหนึ่งหัวใจมันก้อเต้นแปลกๆเมื่ออยู่ใกล้เค้า ทำไงดี? ฉันมีความรู้สึกว่าชอบเค้า ไม่นะ ทรมาน.......
เค้าแอบชอบรุ่นน้องคนนึง เค้าก้อมาถามฉันว่าน้องเค้าเป็นไงบ้าง ใช่ได้มั้ย น่ารักป่าว แกว่าไงอ่ะ ฉันรู้สึกเจ็บแปลบขึ้นมาในหัวใจทันที เค้าไม่เคยรู้หรอกนะว่าฉันรู้สึกยังไงกับเค้า เพราะฉันไม่เคยมีอาการให้เค้ารู้ ไม่เคยแม้แต่บอก เพราะระหว่างฉันกับเค้านั้นมีคำว่าเพื่อนมากั้นระหว่างกัน ฉันกลัวว่าถ้าฉันบอกเค้าแล้วฉันจะต้องเสียเค้าไป ฉันกลัวว่าเค้าจะเกลียดฉัน ฉันยังอยากที่จะอยู่ใกล้เค้าอย่างนี้ต่อไป โดยที่เค้าไม่จำเป็นต้องรู้หรอกนะว่าฉันรู้สึกยังไง แค่ได้อยู่ข้างเทอฉันก้อพอใจแล้ว ถึงแม้บางครั้งฉันก้อต้องเจ็บเวลาที่เค้ามองผู้หญิงคนอื่นก้อเถอะ เพราะรักคือการให้โดยไม่ต้องการสิ่งตอบแทน
รักเทอเสมอนะ
ป.ล ที่บอกเพราะทำใจได้แล้วย่ะ
หน้าส่วนตัว
1306
