2 ตุลาคม 2546 18:13 น.
น้ำตากับท้องฟ้าสีคราม
รักเธอที่ให้กันมา
ฉันไม่เคยมีค่าในสายตาเลยใช่ไหม
รู้ตัวดี เรามันก้แค่คนที่สี่ เป็นแค่คนไกล
จะเรียกร้องยังไง เธอก็ไม่ใส่ใจอะไรกับเรา
2 ตุลาคม 2546 18:11 น.
น้ำตากับท้องฟ้าสีคราม
นายรู้สึกแบบเดียวกับเราหรือปล่าว
นั่งฟ้าเพราะความเหงา ในใจมันยิ่งสับสน
ถึงแม้จะอยู่ท่ามกลางคนมากมาย แต่กลับรู้สึกว่าไม่มีใครสักคน
มันทรมานจนไม่สามารถที่จะเอ่ยอะไร
นายรู้สึกแบบเดียวกับเราหรือปล่าว
มองนอกหน้าต่าง เห็นทิวทัศน์ที่สวย และเป็นทางยาว แต่ใจกลับหวั่นไหว
มีแต่เราที่รักเขา แต่ไม่รู้ว่าเขารักใคร
บอกสิว่านายก้รู้สึกแบบเดียวกับเราใช่ไหม คนดี
2 ตุลาคม 2546 18:09 น.
น้ำตากับท้องฟ้าสีคราม
นานมาแล้วที่ปล่อยใจเริงรื่นไปกับความรัก
ใจมันจึงหักอย่างที่ไม่อาจรักษาได้
เพราะตอนที่เธอบอกลาว่าจะจากกันไป
จึงปล่อยให้ฉันเหงาใจเพียงลำพัง
พอกันทีกับความรัก
ทุกทุกทีที่มันเข้ามาทัก ใจมันยังตระหนักถึงความหลัง
ใจดวงนี้ หญิงคนนี้ ที่มีแต่คนเค้าเกลียดชัง
คำหวาน ไม่อยากจะรับฟัง เพราะทุกครั้งก็มีแต่น้ำตา
2 ตุลาคม 2546 18:06 น.
น้ำตากับท้องฟ้าสีคราม
ความทุกข์ใจ
คงจะไม่มีใครปรารถนา
ความทุกข์ในใจ
มันมีแต่การร้องไห้ เสียน้ำตา
จึงรู้สีกว่า การที่ต้องช้ำอุรา เป็นเรื่องที่น่ากลัว
แต่สำหรับหญิงอย่างฉันมันไม่ใช่
การที่ได้ร้องไห้ มันปล่อยความทุกข์ออกมาได้ อย่างไม่ขื่นขม
บอบช้ำเพียงดวงตา แต่ดีกว่าใจมันร้าวระบม
ความทุกข์จึงเหมาะสมกับหญิงโง่งมที่ใครเค้าไม่ต้องการ
2 ตุลาคม 2546 18:05 น.
น้ำตากับท้องฟ้าสีคราม
น้ำตากับท้องฟ้าสีคราม
บ่งบอกถึงความงามในวันที่หมองไหม้
ข่มขื่นอุรา และปวดปร่า ยิ่งกว่าใคร
ไม่เคยมีคนรักที่จริงใจ คอยมาห่วงใยในวันที่หัวใจช้ำตรม
Lovers
0 คน เลิฟน้ำตากับท้องฟ้าสีคราม
Calendar
หน้าส่วนตัว
690
