15 มีนาคม 2547 05:12 น.

เกิดมา...เพื่อถูกลืม

ก็เป็นคนแบบนี้คนไม่ได้เรื่อง
ไม่ได้ปราดเปรื่องเหมือนใครที่ไหน
อารมณ์อ่อนไหวง่ายเกินไป
ร้องไห้ได้ง่ายโดยไม่รู้ว่าสาเหตุมาจากไหนทุกครั้ง

เหมือนคนเป็นบ้า
เหมือนเด็กกำพร้าที่ไม่มีใครปลูกฝัง
ทุกคำที่พูดไปเหมือนไม่มีใครรับฟัง
ไม่มีใครสอนสั่ง ไม่มีใครจริงจัง ไม่มีใครหวังดี

เป็นคนแบบนี้มาแต่ไหนแต่ไร
ไม่มีใครใส่ใจ อยากจะไปให้ไกล อยากจะหนี
น้อยใจเหลือเกิน ทุกคนทำเมินทุกนาที
เกิดมาเหมือนตัวอัปรีย์ ถ้าตายไปคงจะดี คงไม่มีใครเห็นใจ

ไม่อยากโทษโชคชะตา
ไม่อยากโทษบิดรมารดาที่ผลักไส
ไม่อยากโทษพี่น้องเพื่อนพ้องหรือใครต่อใคร
เกิดมาไม่มีใครสนใจ โทษใครให้ได้ล่ะเรา

ทุกคนยิ้มอย่างมีความสุข
แต่ตัวเราขลุกกับความเหงา
รอคืนวันผ่านไปช้าๆ เพราะมันไม่มีค่าสำหรับเรา
อยู่กับความเศร้า เหมือนเราเป็นคนที่ถูกลืม

834

love

comment

17 กุมภาพันธ์ 2547 05:08 น.

รักแท้แพ้ใกล้ชิด

น้ำตากับท้องฟ้าสีคราม

แค่เพียงขอ รอเธอ เพ้อถึงอยู่
ก็เพราะรู้ ว่าใจ ไม่หน่ายแหนง
ถึงแม้เธอ จากไป ให้ระแวง
และแม้เธอ กลั่นแกล้ง แรงเท่าใด

เพราะตัวฉัน ห่างเธอไป ไกลสุดฟ้า
ตัวเธอคง พบพา หาคนใหม่
แม้นรักแท้ แต่ไม่ได้ ใกล้ชิดใจ
รู้แน่ไซร้ เธอเหงาใจ ถึงไกลกัน

แต่รู้ไหม ยิ่งนานไป ใจยิ่งล้า
เสียน้ำตามากมาย ให้ไหวหวั่น
เขาเปลี่ยนใจ รักแท้พ่าย ใกล้ชิดกัน
ยอมรับมัน ทั้งที่ฉัน ไม่เต็มใจ

ไม่มีสิทธิ์ เรียกคืน ให้ชื่นจิต
ไม่มีสิทธิ์ สักนิด เหมือนคิดไว้
ไม่มีสิทธิ์ อีกแล้ว เมื่อแคล้วไป
ไม่มีสิทธิ์ ผูกรักไว้ ให้มั่นคง

857

love

comment

16 กุมภาพันธ์ 2547 17:09 น.

ขอยอมเหงา ดีกว่าเศร้าเพราะรักเธอ

น้ำตากับท้องฟ้าสีคราม

ยอมปิดกั้นความเหงาให้เปล่าเปลี่ยว
ไม่เฉลียวจิตใจให้ใฝ่หา
ขอปิดกั้นทุกอย่างอำพรางตา
ไม่โหยหาคำรักจากปากเธอ

ขอยอมอยู่ยอมหม่นยอมทนฝืน
อย่างกลำกลืนขืนข่มระทมเผลอ
ขอฉันอยู่คนเดียวอย่างเปลี่ยวเบลอ
ไม่เพ้อเจ้อเพ้อพร่ำให้คร่ำครวญ

978

love

comment

15 กุมภาพันธ์ 2547 04:07 น.

ศรัทธาแห่งรัก....บทกวีสามกวี

น้ำตากับท้องฟ้าสีคราม

ทิกิ_tiki
ไหมฟ้า_silksky
น้ำตากับท้องฟ้าสีคราม_fang

   ในความฝันฉันศรัทธาว่าจะรัก 
เฝ้าฟูมฟักรักนั้นอยุ่มิรู้ห่าง 
แต่กลับพบแต่ผันวันอ้างว้าง 
เมื่อรักจางเจ็บเหลือเมื่อรักลอย ......ทิกิ-tiki 


.    แล้วหนาวลมก็ห่มความขมขื่น 
เหมือนหนึ่งยืนเยียบย่างอยู่สุดสอย 
ห้วงอารมณ์บ่มรักอย่างรอคอย 
ซับเอาความเศร้าสร้อยเลือนลอยรัก.....  ...ไหมฟ้า_silksky



   พริ้วหนาวลมพรมร่างห่างจากเจ็บ 
หอบเอาความร้าวเหน็บเคยรู้จัก 
ละล่องลอยปล่อยวางเอนร่างพัก.......ไหมฟ้า_silksky
  สูดพิษรักร้าวขมเกินข่มวาง... ...ทิกิ 
..... 


 
ในความฝันวันเก่าเมื่อเขาเริ่ม 
ฝากประเดิมรอยรักจักเคียงข้าง 
แต่หากเลือนลอยหายใจข่มคราง 
ร้าวเหมือนอย่างล้มสลายร้ายมิเบา.. ..ทิกิ. 


ในศรัทธาของความรักอยากเชื่อบ้าง 
แต่ใจร้างเปล่าเปลี่ยวโดดเดี่ยวเหงา 
น้ำใสๆร่วงหล่นปนความเศร้า 
รักทิ้งเราเขาทิ้งฉันพลันจากไป  .น้ำตาฯ.....  


จนมาถึงวันที่หวานซาบซ่านจิต 
ได้แต่คิดแต่ฝันว่าวันไหน 
ถึงวันนี้จะเศร้าเหงาหัวใจ 
แต่ก็ใช่ทุกวันฝันมลาย.... น้ำตาฯ 


.ในความฝันรางเลือนเหมือนไม่ช้ำ
เคยพลอดพร่ำคำหวานมิรู้หาย
คำนึงถึงวันฝันสู่มิรู้คลาย
ภาพสุขทุกข์รุกใจให้ร้อนรน..ทิกิ_tiki

    วันความรักผ่านพ้นยังหม่นหมอง
ใจประคองความทุกข์อยู่ทุกหน
ลมโหยหวนชวนใจให้วกวน
ฉันสับสน รนร้อนอ่อนจิตใจ....ไหมฟ้า_silksky


บอกตนเองนะฝันร้ายผ่านกรายแล้ว

คงทิ้งแนว...เศร้าปนหวาน..เมื่อขานไข

บอกตนเองอย่าระทมขมขื่นไป

ศรัทธารัก...จักเป็นไฉน....ให้รอคอย....ทิกิ_tiki

ทิกิ_tiki
ไหมฟ้า_silksky
น้ำตากับท้องฟ้าสีคราม_fang
คืนValentines ๑๔ กุมภาพันธ์  ๒๕๔๗