18 เมษายน 2547 16:34 น.
น้ำตากับท้องฟ้าสีคราม
เพราะว่ารักมากมายทั้งใจนี้
กลัวว่าเธอคนดีจะหนีหาย
อยากเก็บเธอเอาไว้ทั้งใจกาย
ถ้าทำได้ขอเก็บไว้ห้ามใครมอง
ไม่ใช่หลงเธอหรอกบอกให้รู้
เธอไม่อยู่ฉันเหงาเศร้าหม่นหมอง
เพราะฉันรักเธอมากมายใจใฝ่ปอง
อยากจะเป็นเจ้าของครองใจเธอ
Can I please keep you? เป็นคู่ชื่น
ให้วันคืนของฉันนั้นไม่เผลอ
เพราะทุกวันฉันนั้นฝันละเมอ
เพราะใจเบลอจึงขอเธออยู่ข้างกัน
Will you stay beside me? ไม่หนีห่าง
อย่าทิ้งขว้างร้างไปไกลจากฉัน
อย่าปล่อยให้ตรอมตรมจมข้ามวัน
อย่าทิ้งกันผันเปลี่ยนหมุนเวียนไป
Touch my hands, feel my heart คงอาจบอก
ไม่ได้หลอกแต่ใจภักดิ์อย่าผลักไส
Touch my lips by your lips กระซิบไว้
ให้เข้าใจเพราะรักจริงอย่าทิ้งเลย
Day passed night ให้ครวญคร่ำรำพันยิ่ง
เหมือนทุกสิ่งที่ทุ่มไปคล้ายเมินเฉย
ความเจ็บไม่อาจถอนเหมือนก่อนเคย
อย่ารู้เลยเจ็บแค่ไหนเมื่อใจพัง
Feel my broken heart มิอาจพร่ำ
ถึงความช้ำซ้ำใจให้หมดหวัง
Feel my broken wings สิ้นกำลัง
ไม่อยากฟังคำเธอบอกว่า...หลอกกัน...
13 เมษายน 2547 17:41 น.
น้ำตากับท้องฟ้าสีคราม
แม้สีม่วงเป็นสีที่เจ็บช้ำ
แสนระกำคร่ำคร่าน่าใจหาย
แม้จะดูขื่นขมตรมทั้งกาย
แสนโหดร้ายสีนี้มิอยากครอง
ใช่ว่าเธอจะเปลี่ยวเดี่ยวโดดคู่
ฉันยังอยู่เสมอเธอเพื่อนผอง
แม้ว่าจะร้องไห้ไม่หมายปอง
ทั้งเพื่อนพ้องอยู่ข้างเธอเสมอไป
ยิ้มดีกว่าให้ใจได้ไร้ทุกข์
เอาความสุขใส่ในจิตคิดผ่องใส
ยิ้มเถอะนะอย่าร้องขุ่นข้องใจ
ถึงมันเลวร้ายแค่ไหนต้องสู้ทน
ฉันเคยเป็นเช่นนี้ชี้ใจขาด
เคยก้าวพลาดจากรักชักหมองหม่น
ไม่แยแสความจริงใจในผู้คน
ฉันยังทนบากบั่นฟันฝ่ามา
แต่รู้ดีถึงยังไงไม่พ้นทุกข์
ยังคงขลุกกับความเศร้าเหงาโหยหา
ความเจ็บยังคงซึ้งตรึงอุรา
ภาวนาแค่ไหนไม่กลับกลาย
เธอยังมีฉันข้างยามร้างรัก
ยามอกหักรักพังความหวังหาย
ฉันจะอยู่เป็นเพื่อนไม่ห่างกาย
อย่าใจร้ายมองหัวใจไร้ตัวตน
อยากเห็นฝันมีความสุขสุดสดใส
ทำได้ไหมยิ้มให้ฟ่างกว้างสักหน
กลอนของฝันเคยสุขใจไม่ทุกข์ทน
ฝันหมองหม่นไปไยยิ้มให้ที
แม้โลกนี้อ้างว้างช่างว่างเปล่า
อย่าผลาญเผาเศร้าให้ใจมีสี
ฟ่างยังอยู่ข้างฝันนะทุกนาที
และฝันมีทุกคนที่สนใจ
12 เมษายน 2547 07:25 น.
น้ำตากับท้องฟ้าสีคราม
ด้วยคำว่าเมษานั้นหน้าร้อน
บอกไว้ก่อนใช่ทั่วโลกแสนโศกศัลย์
ยิ่งเมษานั้นหนาวหนาวร้าวชีวัน
อยากเปลี่ยนผันเปลี่ยนประเทศและเขตแดน
อยู่ที่นี่ไกลเมืองไทยและไกลบ้าน
คืนวันผ่านพ้นไปไกลสุดแสน
มาศึกษาหาความรู้อยู่ต่างแดน
ต้องเป็นแก่นเป็นสารงานมั่นคง
เสียงรำพึงรำพันสงกรานต์เศร้า
ถึงปวดร้าวเข้าใจไม่ประสงค์
แต่ยังไงลืมไม่ได้ลืมไม่ลง
เคยเล่นสงกรานต์สนุกสุขหัวใจ
แสนรำพึงรำพันอกขวั่นแขวน
เคยโลดแล่นแสนสนุกสุขสดใส
แต่ขอท่านเล่นรื่นให้ชื่นใจ
ขอให้ท่านผ่องใสพ้นภัยพาล
---------------------------------------------------------------
ขอพรมีแด่ทุกท่านในวันนี้
ให้สุขีวันสงกรานต์งานใหญ่หลวง
สิ่งที่ร้ายอยู่ห่างกายหมายอย่าลวง
สุขในทรวงสวัสดีปีใหม่ไทย
สุขจงมีแด่ท่านทุกวันเถิด
สิ่งล้ำเลิศเพริศพริ้งกว่าสิ่งไหน
ขอให้อยู่คู่บุญคุณท่านไป
ขอให้จงสุขใจสวัสดี
-- มีความสุขมากๆนะคะทุกๆท่าน --
11 เมษายน 2547 18:37 น.
น้ำตากับท้องฟ้าสีคราม
แสงสาดส่องแทรกซึมซึมแทรกซับ
เฝ้านอนนับหลับตาพาห่วงหวง
เสียงสั่นสั่นซึมเซาเศร้าแทรกทรวง
มีคนลวงมาหลอนบั่นทอนใจ
แค่คู่ควงครั้งคราวคร่าวคราวคบ
รู้จุดจบเปล่าเปลี่ยวเดี่ยวหม่นไหม้
เขาคงเคียงข้างควงคู่ใครใคร
เพราะเราไซร้ตัวปลอมต้องยอมทน
นั่งนอนนึกหนักหน่วงหน่วงหนักนัก
ด้วยใจภักดิ์ของตัวปลอมที่ยอมหม่น
เพราะรักแล้วถอนยากลำบากตน
ใจเจ็บจนจนจำจำจากจร
รมย์เริงรื่นเริงร่าลาล่วงลับ
ใจที่ดับเป็นเช่นอุทาหรณ์
รักรวนเรเรรวนร่วนรอนรอน
เฝ้าวิงวอนสอนไว้ให้ใจจำ
เพียงผ่านพ้นผูกพันผันพบพักตร์
เพราะว่ารักปักใจลอยคอยเตือนย้ำ
คิดเคียดแค้นคำเขาเขาคืนคำ
ทิ้งรอยช้ำซ้ำใจให้ระทม
สิ้นแสงส่องแสงสาดสาดแสงสิ้น
น้ำตารินอ่อนล้าพาขื่นขม
ใจหมดแรงแย่งชิงทิ้งตรอมตรม
ตัวปลอมจมอยู่ในห้วงเธอลวงกัน
31 มีนาคม 2547 17:28 น.
น้ำตากับท้องฟ้าสีคราม
ร่ำร้องเรียกรักล้าลาร่วงหล่น
ที่ทุกข์ทนท้อแท้แท้ท้อถอย
ข้ามคืนค่อนขมขื่นขืนขอคอย
รักหลุดลอยโรยล้าลาร่วงริน
จ้องจันทร์แจ่มจดจำจำใจจาก
สิ้นเศษซากซึมเซาเศร้าสุดสิ้น
ยลยามเย็นเย็นย่ำย้ำอยากยิน
เสียงซาสิ้นซมซานสานซึมเซา
กรรมเกิดก่อแก่กันกับการเก้อ
ภาพเพียงเพ้อแผ้วผ่านพาลภาพเผา
ดั่งโดดเดี่ยวเดียวดายได้โดยเดา
ไร้รักเล่าเราล้าลาร่ำไร
Lovers
0 คน เลิฟน้ำตากับท้องฟ้าสีคราม
Calendar
หน้าส่วนตัว
1016
