24 ตุลาคม 2545 00:45 น.
น้องแว่น
ฉันควรทำอย่างไรในตอนนี้...............
ควรตัดใจจากคนดีใช่หรือเปล่า
ขณะที่คนดียังมีเขา
เรื่องราวของเราจะเป็นไปได้อย่างไร
ฉันแค่คนมาทีหลัง.................
ไม่อาจคาดหวังในสิ่งที่เป็นไปไม่ได้
ทั้งๆที่รู้ไม่มีวันเป็นเจ้าของหัวใจ
ไม่อยากเป็นใครๆที่เข้าไปเป็นส่วนเกิน
รู้ทั้งรู้ว่าผิดพลาด................
ที่บังอาจไปรักคนมีเจ้าของ
ขอโทษที่ทำไปเพราะใจเรียกร้อง
ถึงมีคนครอบครอง................ขอจองอีกคนนะ...........คนดี
4 ตุลาคม 2545 22:21 น.
น้องแว่น
อันลมปากพูดมาเสียหวานหู
เลยไม่รู้ว่าโดนหลอกอีกแล้วหนา
หลงเชื่อใจไปได้ เฮ้อ...เสียเวลา
เปลืองน้ำตาที่เทให้คนหลายใจ
เกิดมาใครเล่าอยากโดนหลอก
เล่นไม่บอกกันซักคำช้ำหนักหนา
เขามีคู่รู้ใจอยู่ทุกเวลา
เบื่อปัญหาที่ต้องมาคอยพบเจอ
นี่แหละหนาเจ้าชายผู้อยู่ไกลห่าง
เราอ้างว้างเป็นเจ้าหญิงที่เปลี่ยวเหงา
เขาก็แค่เล่นสนุกเพื่อแบ่งเบา
แต่แล้วเราก็เหงาเศร้าเหมือนเดิม
4 ตุลาคม 2545 18:00 น.
น้องแว่น
ในค่ำคืนนี้มีดาวอยู่เต็มฟ้า
ส่องแสงระยิบระยับตาสว่างไสว
ยามเมื่อต้องแสงจันทร์ผ่องอำไพ
ยิ่งสุกใสส่องสว่างกระจ่างตา
อยากขอแค่หนึ่งดาวใส่ใจฉัน
ช่วยปกปิดความมืดพลันให้ดับสูญ
ขอแค่มีกำลังใจคอยเกื้อกูล
ช่วยค้ำจุนหัวใจี่อ่อนแรง
อยากขอแค่ความรักจริงใจบ้าง
ที่ไม่ทิ้งให้อ้างว้างหงอยเหงา
อยากเพียงแค่มีคนช่วยบรรเทา
อาการหัวใจที่เหงาเหงา.......ให้หมดไป
2 ตุลาคม 2545 01:12 น.
น้องแว่น
เอาอีกแล้วสิหัวใจ
ทำไมจึงหวั่นไหวกับใครๆไปทั่ว
แค่เขาพูดดีนิดดีหน่อยทำเป็นสั่นระรัว
ทำเอาหูตามืดมัวหลอมละลาย
คนรักตัวก็มีอยู่แล้ว
ยังจาไปเจื่อยแจ้วกับเขาอยู่ได้
เตือนสติตัวเองไว้นะหัวใจ
อย่าเผลอไผลไปนอกใจแฟนตัวเอง
หน้าส่วนตัว
1017
