28 สิงหาคม 2545 21:54 น.
น้องเล็ก
ไม่รู้นะ ว่าเค้า เป็นอะไร
เค้ารู้ตัว ไหมว่าไม่ เป็นเหมือนเดิม
ไม่ใช่ว่า มีอะไร ที่เพิ่มเติม
แต่มันเริ่ม รู้สึกว่า ขาดหายไป
เคยโทรมา...เคยมาหา..เคยไปส่ง
มันก็คงเป็นอดีตแล้วใช่ไหม
ผ่านไปแล้ว เค้าคงปล่อย..ให้ผ่านไป
เค้าคงไม่ มีใจ..แบ่งให้เรา
ยังคิดถึง..วันวาน..ที่หวานชื่น
ได้หยิบยื่น..ความอบอุ่น..ให้ไม่เหงา
ยังคิดถึง วันที่..มีสองเรา
คลายความเหงา..ความเศร้า..ความเดียวดาย
ยิ่งคิดถึง..ยิ่งเจ็บ..ยิ่งปวดร้าว
ยิ่งเหน็บหนาว เกินกว่า ต้านทานไหว
เจ็บยิ่งกว่า การสูญเสีย สิ่งใด-ใด
เพราะหมดใจ..ยกให้..เค้าผู้เดียว
24 สิงหาคม 2545 23:11 น.
น้องเล็ก
รอ..ให้เค้ากลับมาอีกครั้ง
รอ..ให้มีพลังความหวังหวนมาใหม่
รอ..ให้เค้าไม่มีใครต่อใคร
รอ..อะไร..รอใคร..ทำไมกัน
นั่นน่ะสิ..เรารออะไร
นั่นน่ะสิ..รอใคร..คิดแล้วขัน
นั่นน่ะสิ..รออะไร..ทำไมกัน
นั่นน่ะสิ..รอความหวัง..จากใครดี
11 สิงหาคม 2545 13:00 น.
น้องเล็ก
ท้องฟ้า--เปรียบเป็นเธอ
ใครก็เพ้อ..เผลอใฝ่ถึง
พระจันทร์--เปรียบคนนึง
ที่ใฝ่ถึงเธอทุกครา
พระอาทิตย์--เปรียบเช่นเขา
มีฟ้าเฝ้าดูแลหนา
พระจันทร์ที่ไร้ค่า
ต้องเสียน้ำตาเพราะไม่อาจคว้าเธอ
ยามใยที่ฟ้าหมอง
เราจะมองเห็นจันทร์เสมอ
ที่คอยเฝ้าปลอบเธอ
ให้พบเจอสิ่งดี-ดี
ฟ้าคงไม่เห็นค่า
ของจันทราดวงน้อยนี้
เพราะฟ้าก็คงมี
คนดี-ดี คอยดูแล
9 สิงหาคม 2545 01:21 น.
น้องเล็ก
บุญคุณแม่มากมาย
ลูกไม่คลายที่จะลืม
น้ำนมที่ลูกดื่ม
ยังคงชื่นอยู่ในใจ
แม่นั้นเลี้ยงเรามา
แต่ลืมตาจนเติบใหญ่
พระคุณล้นพ้นไป
ลูกไม่สามารถทดแทน
พระคุณอันใหญ่หลวง
ที่แม่ห่วงนับเป็นแสน
แม่รักลูกไม่แคลน
ลูกอยากทดแทนบุญคุณ
3 สิงหาคม 2545 12:11 น.
น้องเล็ก
ขอได้ไหม..แค่คำว่ารัก
ขอได้ไหม...แค่คำว่าห่วง
ขอได้ไหม...ขอแค่ได้ควง
ขอได้ไหม...ขอเป็นสุดหวงในใจเธอ
ขอได้ไหม...ขอเป็นที่หนึ่ง
ขอได้ไหม...ให้ซึ้งเสมอ
ขอได้ไหม...ได้ครองหัวใจเธอ
ขอได้ไหม...ได้รักเธอไม่เปลี่ยนแปลง