26 ตุลาคม 2545 19:53 น.
น้องเล็ก
เจ็บแค่ไหนยังคงยิ้มเสมอ
ที่ทำได้เพราะเธอเธอรู้ไหม
เธอเป็นดั่งตัวแทนของหัวใจ
ขาดเธอไปฉันคงหมดพลัง
ถึงแม้เธอไม่เคยจะเหลียวแล
ขอเป็นแค่เพื่อนเธอก็พอหวัง
เพียงได้อยู่ใกล้เธอก็มีพลัง
รักเธอจัง รักเธอจริง ยิ่งกว่าใคร
เธอมีเขาคนนั้นที่ดีกว่า
ที่มีค่าเหมือนเธอได้วาดไว้
ฉันคนนี้คงไม่มีค่าอะไร
ไม่ผูกใจเราสองครองคู่กัน
25 ตุลาคม 2545 18:48 น.
น้องเล็ก
ฉันผิดเหรอที่หลงไปรักเธอ
ที่ละเมอเผลอคิดเผลอใฝ่หา
ผิดหรือไรขอร้องช่วยบอกมา
ช่วยไขปัญหาที่ยังค้างคาใจ
ที่ฉันทำฉันรักฉันผิดหรือ
มีสองมือสองขาล่ะผิดไหม
ยังอยากรู้เพราะมันยังข้องใจ
เพราะอะไรเธอจึงได้เกลียดกัน
25 ตุลาคม 2545 15:54 น.
น้องเล็ก
แค่มองก็พอใจ
ไม่ขออะไรมากกว่านี้
แค่มองทุกนาที
เพียงแค่นี้ก็สุขใจ
แค่มองเธอทุกครา
ไม่หันหน้าไปทางไหน
แค่มองตลอดไป
ก็พอใจที่ได้มอง
25 ตุลาคม 2545 13:31 น.
น้องเล็ก
ถึงพี่ชายคนนี้ที่แสนดี
น้องคนนี้ยังรักและคิดถึง
พี่รู้มั้ยน้องคนนี้ยังคำนึง
ยังคิดถึงห่วงหาทุกเวลา
คราใดใดที่น้องไม่พบพี่
น้องคนนี้ไม่ทำสิ่งอื่นหนา
พยายามติดต่อพี่ทุกเวลา
แต่พี่ยาไม่ติดต่อกลับมาสักที
น้องยังเฝ้ายังรอยังคอยหา
ยังรอวันพี่กลับมาอยู่ตรงนี้
ยังอยากพบอยากเจอพี่คนดี
อยากให้พี่เคียงข้างกายทุกเวลา
ตอนนี้ที่ทำได้เพียงคิดถึง
เพียงคำนึงห่วงใยและห่วงหา
ทำได้เพียงแต่งกลอนให้พี่ยา
และหวังว่าพี่นั้นหนาคงเข้าใจ