26 เมษายน 2545 00:28 น.
น้องเล็ก
สายลมที่พัดผ่าน
ความอ้างว้างที่มาเยือน
เธอคิดกับเราแค่เพื่อน
ไม่เหมือนที่เราคิดกับเธอ
เราคิดกับเธอคือรัก
พอบอกรักเธอบอกแค่เพื่อน
เป็นความทรงจำที่ไม่อาจลืมเลือน
เก็บเอาไว้เตือนว่าเป็นเพื่อนเท่านั้นพอ
24 เมษายน 2545 20:38 น.
น้องเล็ก
ทุกคนล้วนมีความฝัน
เพียงแต่เรานั้นจะสานฝันหรือไม่
หากพยายามฝันต้องเป็นจริงได้
ไม่ว่าฝันนั้นจะไกลถึงดวงดาว
ฝันเป็นส่วนหนึ่งของชีวิต
เราต้องพิชิตลิขิตฝัน
ฝันจะเป็นจริงในฉับพลัน
หากเรานั้นสานฝันให้เป็นจริง
18 เมษายน 2545 13:26 น.
น้องเล็ก
วันที่เหงาจะมีใครคอยเป็นเพื่อน
ใครจะคอยช่วยเตือนความทรงจำให้
ถ้ามีวันวันนั้นฉันคงจะถอดใจ
จะเป็นอย่างไรเมื่อถึงครานั้นมาเยือน
ความเงียบเหงาคงครอบคลุมทุกสถาน
ฉันนั้นคงมีนามคนไร้เพื่อน
ความทรงจำที่ดีอาจลืมเลือน
ไม่บิดเบือนผิดจากความเป็นจริง
18 เมษายน 2545 12:57 น.
น้องเล็ก
สายน้ำยังไหลไปไม่หยุดยั้ง
เป็นพลังของธรรมชาติที่ยิ่งใหญ่
ให้ต้นไม้มีน้ำหล่อเลี้ยงกาย
ให้ดอกไม้มีอาหารได้เติบโต
18 เมษายน 2545 12:14 น.
น้องเล็ก
ปิดเทอมนี้ช่างเงียบเหงาเศร้าเสียจริง
ทุกทุกสิ่งไม่สนุกสุดแสนเศร้า
แล้วเมื่อไหร่จะเปิดเทอมอีกหนอเล่า
จะได้หายเศร้ามาสนุกแสนสุขใจ