25 กุมภาพันธ์ 2547 15:07 น.
น้องกาญ
ตั้งแต่เธอจากไปคราวนั้น
ก็ปิดใจไม่ผูกพันใครทั้งสิ้น
ปิดตัวเองระลึกว่าถ้าเศษดิน
ไม่มีวันโบยบินถึงถิ่นดาว
แม้ไม่มีร่องรอยการหวนกลับ
ก็จะยอมรับได้ไอ้เรื่องเศร้า
ถึงไม่เหลือรอยจางแม้ลางเงา
ก็จะเฝ้านับวันคอยปล่อยใจรอ
แม้ไม่มีเธออีกตลอดไป
ก็ยังสร้างหวังไว้ได้รักต่อ
ขอแค่เพียงได้รัก..รักก็พอ
ปล่อยใจทอถักฝัน นิรันดร
25 กุมภาพันธ์ 2547 14:52 น.
น้องกาญ
หัวใจดวงนี้
มีความรักดี ๆ เก็บไว้
ใช้สายตาเป็นสื่อบอกความนัย
ยามที่เราได้สบตากัน
หัวใจดวงนี้
พร้อมเสมอที่จะให้ใครร่วมสานฝัน
รอเพียงแต่คนที่เต็มใจจะผูกพัน
ภาวนาให้เป็นเธอเท่านั้นที่มีใจ
หัวใจดวงนี้
มีความรักดี ๆ เก็บไว้
พร้อมจะมอบให้เธอตลอดไป
แค่เธอเต็มใจรับไว้ก็พอ
...............................................................................
24 กุมภาพันธ์ 2547 19:30 น.
น้องกาญ
แค่คิดก็ผิดไปตั้งไกล
เพียงแค่เธอมีใจกับใครของฉัน
หากไม่ใช่ว่าเราเป็นเพื่อนกัน
ถ้าเป็นอย่างนั้น ฉันคงไม่เสียใจ
แต่ความจริงคือเธอรักเขา
และเรา รักคน ๆ เดียวกันใช่ไหม
ฉันควรจะทำอย่างไร
เพื่อนรัก เธอคิดยังไง บอกที
เราจะยังเป็นเพื่อนกันใช่มั้ย
แต่เขาล่ะ จะทำยังไงกับเรื่องนี้
มีผู้คนตั้งมากมาย ที่แสนดี
ทำไมต้องมารักใครคนนี้ ของเพื่อนเธอ
19 กุมภาพันธ์ 2547 19:34 น.
น้องกาญ
ฉันอยู่กับความเงียบเหงา
นั่งนับดวงดาวกับความฝัน
ค่ำคืนที่ไม่มีกัน
หนึ่งคนที่ผูกพัน หายไป
ฉันรอในคืนเหน็บหนาว
เธออยู่กับเขา ใช่มั้ย
ป่านนี้เธอคงอุ่นไอ
เขาคงกอดเธอไว้ ทั้งคืน
ฉันกอดตัวเอง เหงา ๆ
คิดถึงเรื่องเก่า น้ำตารื้น
ไม่มีวัน ที่เธอจะกลับคืน
เพราะที่ตรงที่เธอยืน ไม่ว่างพอ
19 กุมภาพันธ์ 2547 19:34 น.
น้องกาญ
ไม่อาจเป็นใครที่ดีพอ
อย่างที่เธอขอและใฝ่ฝัน
และคงไม่มีทาง ไม่มีวัน
ที่ใครจะเปลี่ยนฉันเป็นแบบใด
ฉันคงเป็นคนธรรมดา
ไม่หรูหรา ไม่น่ารัก ใช่มั้ย
เธออยากให้ฉันเป็นแบบใคร
ก็คงต้องไปหาใหม่ ใครที่ดี
ไม่อยากอยู่กับคนไร้เหตุผล
ถ้าการจะรักใครสักคน มันงี่เง่าอย่างนี้
ไปหาคนอื่นที่เธอว่าดี
ส่วนฉันคนนี้ จะอยู่คนเดียว
หน้าส่วนตัว
1480
