4 กุมภาพันธ์ 2547 19:44 น.
น้องกาญ
ฉันไม่ได้ใช้เธอหายใจ
ดังนั้นเธอจึงไม่ได้สำคัญอะไรนักหนา
เมื่อขาดเธอไป ยังอยู่ต่อได้ ยังมีปัญญา
อย่าทะนงตัวเลยว่า ฉันจะต้องเจ็บชา ถ้าขาดเธอ
กับผู้ชายไม่รักดี ก็แค่นั้น
ไม่เคยคิดถึงพร่ำรำพันเพ้อเจ้อ
ไม่เห็นต้องเตรียมใจ เพราะรู้ว่าผู้ชายเอาแต่ได้อย่างเธอ
พอมีคนใหม่ให้ได้เจอ ก็ปล่อยคนอ่อนไหว ให้รอเก้อ มีน้ำตา
แต่ขอโทษ เสียใจอย่างสุดซึ้ง
คนอย่างฉัน ไม่จำเป็นต้องพึ่ง ผ้าเช็ดหน้า
ชมรมคนอกหัก ไม่เคยมีฉันไปร่วมวงสนทนา
ดังนั้นถ้าไม่รักจริง อย่ามาเจอเลยดีกว่า
เพราะสมาคมแค้นแล้วตามไปฆ่า..ยังมี
.................................................................................................
4 กุมภาพันธ์ 2547 19:34 น.
น้องกาญ
ฝากความฝันไว้กับฟ้า
แล้วคืนพรุ่งนี้จะมาฝันต่อ
ดวงดาวจะเก็บความฝันไว้ถักทอ
รอเวลาสานต่อยามราตรี
ฝากภาพเธอไว้กับฟ้า
เมื่อฉันหลับตา ภาพเธอจะมาอยู่ในนี้
อยู่ในความฝันที่รวบรวมเรื่องราวแสนดี
กลั่นจากความจริงใจที่มี ตลอดมา
.................... .....................
4 กุมภาพันธ์ 2547 19:24 น.
น้องกาญ
ดวงตะวันทอแสง
ส้ม ๆ แดง ๆ ส่องผืนหญ้า
เช้า ๆ ฝนโปรยลงมา
สาย ๆ ฝนซา เจ็ดสีบนฟ้า ก็ดูสวยดี
นั่งแกว่งชิงช้าไกว
กิ่งไม้ผลัดใบ หล่นลงตรงนี้
ดอกไม้แซมผม พลิ้วตามแรงลม ก็ดูเข้าที
บ่าย ๆ อย่างนี้ อารมณ์ดี ๆ คิดถึงคนไกล
ยามเมื่อสนธยา
อาทิตย์ลับฟ้า ร่ำลาร่มไม้
เหม่อมองเบื้องบน เห็นดาวร่วงหล่นอธิษฐานทันใด
คนที่ฉันฝันใฝ่ จะรักฉันตลอดไป ได้มั้ย..นะดาว
นอนบนเปลไหม
กอดหมอนอุ่นไอในคืนเหน็บหนาว
เพราะเธอไม่อยู่ เธอจึงไม่รู้ในบางเรื่องราว
ฉันน้ำตาพราว เฝ้ารอรุ่งเช้า ด้วยคิดถึงเธอ
.............................................................................
4 กุมภาพันธ์ 2547 17:28 น.
น้องกาญ
ไปเถอะ...เดินออกไปจากตรงนี้
เมื่อฉันไม่ใช่คนที่เธอใฝ่ฝัน
ก็ออกไปหาคนที่เธอต้องการ
ถ้าเธอไม่รักกัน ไม่เป็นไร
เมื่อก่อนก็เคยอยู่คนเดียว
ถึงไม่มีเธอมาเกี่ยวก็อยู่ได้
แม้จะมีหวังบ้าง อย่างงมงาย
ว่าเมื่อเธอไม่มีใคร จะกลับมา
......................................................
4 กุมภาพันธ์ 2547 17:21 น.
น้องกาญ
ไปเถอะ...เดินออกไปจากตรงนี้
เมื่อฉันไม่ใช่คนที่เธอใฝ่ฝัน
ก็ออกไปหาคนที่เธอต้องการ
ถ้าเธอไม่รักกัน ไม่เป็นไร
เมื่อก่อนก็เคยอยู่คนเดียว
ถึงไม่มีเธอมาเกี่ยวก็อยู่ได้
แม้จะมีหวังบ้าง อย่างงมงาย
ว่าเมื่อเธอไม่มีใคร จะกลับมา
......................................................