18 กุมภาพันธ์ 2548 13:32 น.
น้องกาญ
...มีเธออยู่ที่นี่ในวันเหงา
เธอให้รักของเราสื่อความหมาย
บอกกับฉันถึงความจริงในใจ
แทนสัญญาว่ายังไงไม่ทิ้งกัน
...มีเธออยู่ตรงนี้ในวันเหงา
เธอให้รักของเราเล่าความฝัน
จับมือ..และเดินไปด้วยกัน
ไม่รักเธอ แล้วฉันจะรักใคร
** (วันนี้เลยเป็นวันที่ไม่เหงา)**
11 กุมภาพันธ์ 2548 15:46 น.
น้องกาญ
...เมื่อไม่อาจรั้งเธอเอาไว้ได้
ไม่เป็นไร เดินออกไป ก็แค่นั้น
ฉันยอมแล้ว ให้เธอตัดความสัมพันธ์
จะไปอยู่กับคนนั้น ก็ตามใจ
เมื่อขอร้อง อ้อนวอน ไม่เป็นผล
ที่จะรั้งคนหนึ่งคนเอาไว้ได้
ก็จะยอมปล่อยเธอให้จากไป
เสียน้ำตา แค่ไหน ฉันจะทน...
3 ธันวาคม 2547 12:16 น.
น้องกาญ
...มองใบไม้ร่วงหล่นลงสู่พื้น
น้ำตารื้น เพราะรักก็หล่นหาย
ไม่ได้ทิ้ง ไม่ได้ลืม แต่ก็ไป
บอกเหตุผล ได้มั้ย นะคนดี
...ไม่อาจทำใบไม้ให้คืนต้น
ไม่อาจเปลี่ยนคนหนึ่งคน ที่วันนี้
จะห่างฉัน ไกลฉัน ไปทุกที
ทั้งที่ไม้ต้นนี้ ยังรักเธอ...
3 ธันวาคม 2547 11:06 น.
น้องกาญ
...หลังจากที่หายไปนาน
ยังคิดถึงกันบ้างไหม
ในวันที่ฉันห่างไกล
เธอเปลี่ยนไปมั้ย คนดี...
...วันนี้กลับมาอีกครั้ง
ยังรักแต่เธอคนนี้
ไม่ว่าจะกี่เดือนปี
ทั้งใจที่มีคือเธอ...
25 กุมภาพันธ์ 2547 15:07 น.
น้องกาญ
ตั้งแต่เธอจากไปคราวนั้น
ก็ปิดใจไม่ผูกพันใครทั้งสิ้น
ปิดตัวเองระลึกว่าถ้าเศษดิน
ไม่มีวันโบยบินถึงถิ่นดาว
แม้ไม่มีร่องรอยการหวนกลับ
ก็จะยอมรับได้ไอ้เรื่องเศร้า
ถึงไม่เหลือรอยจางแม้ลางเงา
ก็จะเฝ้านับวันคอยปล่อยใจรอ
แม้ไม่มีเธออีกตลอดไป
ก็ยังสร้างหวังไว้ได้รักต่อ
ขอแค่เพียงได้รัก..รักก็พอ
ปล่อยใจทอถักฝัน นิรันดร
หน้าส่วนตัว
1561
