เปิดสมุดบันทึกอย่างช้า - ช้า มองจากรอยปากกาที่เขียนไว้ มีเรื่องราวของเธออยู่ทุกหน้าไป อ่านครั้งใด ใจหาย เสียดายเวลา ทอดสายตาอ่านอักษรทุกบรรทัด คล้ายถูกจัดฉากให้เป็นเช่นภาพฝัน ตลอดทุกนาทีจะมีเธออยู่เคียงข้างกัน โลกสดสวยสว่างพลัน เมื่อได้เจอ ปิดสมุดบันทึกอย่างช้า - ช้า เข้าใจว่าทุกอย่างต้องมีวาระเสมอ ไม่ผิดใช่ไหมที่หัวใจยังรักเธอ เปิดสมุดความทรงจำแล้วเผลอ.. ..หวังพบเจอ อยู่ไม่คลาย..