25 เมษายน 2545 20:52 น.
นู๋หนึ่ง
แล้วเธอก็จากไป.......
โดยไม่แคร์หัวใจฉัน
แม้คำร่ำลา......จะให้กัน
ก็ยังไม่มีคำนั้น....บอกมา
รู้หรือเปล่า ฉันปวดร้าวแค่ไหน
ที่ต่อไปจะไม่มีใครให้ห่วงหา
ใจเธอนะ.....ก็ช่างด้านชา
เห็นฉันมีน้ำตายังกล้าไป
หรือมีคนสำคัญกว่านี้
แล้วนี่ฉันจำเป็นต้องยินดีด้วยไหม
ยินดีที่.......พบคนถูกใจ
แล้วฉันก็เสียเธอไปพร้อมๆกัน
25 เมษายน 2545 16:19 น.
นู๋หนึ่ง
นั่งค้นจดหมายเก่าๆ
ที่นานแล้วไม่เคยหยิบมาอ่าน
เรื่องราวของเธอชัดเจนเสมอ.....นาน
เหมือนเพิ่งเกิดขึ้นเมื่อวานแล้วผ่านไป
คิดถึงเหลือเกินความรัก
ห่างเหินเสียนัก คนเคยใกล้
ไม่อยากจะเชื่อเลยว่า...เวลาและอะไร
จะเปลี่ยนแปลงคนของใจได้เพียงนี้........
24 เมษายน 2545 21:36 น.
นู๋หนึ่ง
ช่วยเอาหัวใจฉันไปด้วย
เพราะจากนี้คงมองโลกไม่สวยเหมือนเก่า
อย่าทำลายแต่ความผูกพันของเรา
ช่วยทำลายหัวใจที่ร้าวรานดวงนี้ที
จะเอาไปโยนทิ้งหรือฝังกลบ
ขอแค่ให้มันหลบภาพเธอวันนี้
ไม่อยากจำความใจร้ายที่ใครมี
ใครที่หัวใจเคยดี .... ตลอดมา
ให้ฉันอยู่อย่างไร้หัวใจ
ไม่ต้องรักใครให้ปวดปร่า
ไม่ต้องราวร้าน ไม่ต้องเสียน้ำตา
จะได้มีความสุขหนักหนาเหมือนเธอ
24 เมษายน 2545 21:07 น.
นู๋หนึ่ง
เคยมีคนดีของหัวใจ
แต่ตอนนี้ก็อยู่ไกลสุดมือคว้า
เคยมีวันคืนที่ดีผ่านมา....
แต่ตอนนี้ชีวิตเหว่ว้า.....ไม่เหลือใคร
ผ่านไปแล้วชีวิตที่แสนดี
เหลือไว้ชีวิตที่ร้างไร้....
เหลือไว้ให้จดจำติดหัวใจ
ว่าคงไม่มีคนไหนทำให้เหมือนเดิม
24 เมษายน 2545 19:55 น.
นู๋หนึ่ง
ฝากหัวใจไว้ให้
สัญญาได้ไหมจะรักษา
อย่าให้มันเจ็บปวดกลับมา
อย่าให้เจ้าของเสียน้ำตาที่ไว้ใจ
แม้ถ้าวันนึงข้างหน้ามันต้องร้าวราน
ก็อย่าให้มันต้องซมซานกลับมาเป็นใช้ได้
ไม่อยากเห็นสภาพเข่นนั้นของหัวใจ
เพราะฉะนั้นจงอย่าเอากลับมาให้.......
ปล่อยให้มันตายอยู่ที่เธอได้ยิ่งดี