เงาในใจ

นุภาลัย

เงาในหัวใจ
      ครั้งหนึ่งเคยเชยชิดสนิทแนบ
ได้อิงแอบอุ่นไอไม่ห่างหาย
ทุกคืนวันฉันเธออยู่คู่ใจกาย		
สองใจหมายผูกพันไม่ผันแปร

แล้วเธอบอกเลิกร้างหนทางรัก		
คนอกหักคือฉันพลันเกิดแผล
เป็นรอยช้ำรักลวงฝังดวงแด		
เหลือเพียงแต่รักฉันมั่นในเธอ

กาลเวลาผ่านผันนับวันแล้ว		
ยังมิแคล้วคำนึงถึงเสมอ
แม้ยามหลับฝันไปใจละเมอ		
ตื่นยังเพ้อพร่ำเพรียกเรียกนงราม

เธออยู่ในใจแนวันยังค่ำ			
รักดื่มด่ำชีวาพาวาบหวาม
เป็นเงาใจเชื่อมโยงทุกโมงยาม		
ธำรงความรักมั่นนิรันดร

เคยบอกใจให้ลืมเขาเงาอดีต		
ก็ยังคิดคำนึงถึงสมร
ใจเจ้ากรรมห่วงหาเอื้ออาทร		
แม้ทุกข์ร้อนอย่างไรไม่ลืมเลือน

จึงเก็บเอาเงาใจไว้เชยชื่น		
ระเริงรื่นดวงจิตสถิตเสถียร
เป็นดั่งแสงสุกสกาวดาวคู่เดือน		
ขอเป็นเพื่อนเตือนยามเหงา เงาหัวใจ

                                                           นุภาลัย
                                                  ๑๓  ตุลาคม  ๒๕๔๗