12 พฤศจิกายน 2549 13:32 น.
^นีโม่^
น้ำตารินไหลอาบซาบซบแก้ม
รอยยิ้มแย้มหายไปเพราะใครหนอ
ก่อนมีเธอทุกค่ำเช้าเฝ้าเคลียคลอ
ร่วมถักทอรวมสองใจในเร็ววัน
แต่เจ็บลงตรงใจนี้ที่รักมาก
แล้วใจยากลืมเธอไปในใจฉัน
เพราะรักมากรักน้องหญิงยิ่งชีวัน
เธอทิ้งกันเพราะเหตุผล........ฉันคนดี
ผู้หญิงชอบคนเลวนั้นมันจริงหรือ ?
แล้วยืดยื้อฉันทำไม่ไม่ให้หนี
บอกไม่รักบอกลาไปไร้อารี
ด้วยเพราะพี่คู่ไม่ควร...นวลลออ
12 พฤศจิกายน 2549 13:26 น.
^นีโม่^
ใจต่างใจต่างมุมมองจึงมองต่าง
ใจอยู่กลางความขุ่นมัวให้มัวหมอง
ใจสองใจเสพสุขสันต์ตามครรลอง
แล้วใจสองเกิดช่องว่างระหว่างใจ
จบจากลงตรงคำย้ำไม่รัก
เจ็บยิ่งนักเจ็บจนยากทนไหว
เมื่อบาดหมางจึงไม่เหลือแม้เยื่อใย
จึงจากไปตอกย้ำกับ...........คำลา
9 พฤศจิกายน 2549 14:40 น.
^นีโม่^
อย่าพูดเรื่องความลับกับใครใคร
อย่าสนใจอยากรู้เรื่องผู้อื่น
อยู่เพียงพอไม่ช้ำไม่กล้ำกลืน
ฝ่าและฝืนใครจำกัดจัดชีวา
อย่างอิ่มสุขปลุกใจให้เข้มแข็ง
แล้วมีแรงต่อสู้อย่างผู้กล้า
อยากสมหวังหยุดลุ่มหลงปลงอัตตา
คืนคุณค่าด้วยรักประจักษ์ใจ
แล้วเดินทางสายธรรมนำชีวิต
รู้ถูกผิดสู่อนาคตอันสดใส
แม้ทดท้อเหนื่อยยากตรากตรำไป
พิชิตชัยนำสุขสู่ทุกคน
จะบากบั่นพากเพียรเพื่อเรียนรู้
จะขอสู้แม้ใจนี้ช้ำกี่หน
จะหยัดยืนมานะจะอดทน
จะผ่านพ้นบ่วงกรรมด้วยทำดี
ตัวต้อยต่ำแต่หัวใจไม่ต่ำต้อย
เดินตามรอยพุทธธรรมล้ำสุขี
ยกใจตนให้เหินห่างทางราคี
สบสุขศรีสมหวังดั่งใจปอง
อยากทำดีมีไว้ให้แน่วแน่
อย่ายอมแพ้ภัยพาลมารทั้งผอง
หยุดโลภหลงด้วยใจรู้ไตร่ตรอง
รู้ปกครองตัวตนให้พ้นภัย
อย่าอยู่อย่างอยากอยู่อย่างผู้อยาก
อย่ามักมากทำตามกฎชีพสดใส
อยู่กับสิ่งที่มีที่เป็นไป
แล้วก็อยู่ที่ใจ..ใฝ่ทำดี
หน้าส่วนตัว
1116
