1 พฤศจิกายน 2552 10:42 น.
นิลวรรณ
หากมองเพียงเพื่อผ่านเนื้องานนี้
ก็อาจเหมือนไม่มีซึ่งความหมาย
เป็นเพียงข้อขีดเขียนเวียนทักทาย
เพื่อผ่อนคลายความคิดและจิตใจ
อาจไม่สร้างสรรค์สิ่งที่เหมาะสม
ร้างอารมณ์ร่วมรส ไม่สดใส
เธออาจไม่มองเมียง เพียงผ่านไป
หากสนใจจดจ่อจงต่อคำ
ถ้าสังเกตกลอนกานท์ที่จารจด
จะพบสิ่งสวยสดและชื่นฉ่ำ
เธอโปรดตอบต่อเติมเสริมลำนำ
ด้วยจดจำจับจิตไปคิดตรอง
มีบางสิ่งซุกซ่อน ในกลอนกล
หากเธอค้นคิดคำ นำสนอง
ฉันมุ่งมั่นไม่น้อยกับร้อยกรอง
เพื่อมอบของควรค่ามาให้คุณ
อย่ามองเพียงเพื่อผ่านในงานนี้
ขอคนดีได้สดับสนับสนุน
เมื่อยามสบสิ่งซ่อน อ่อนละมุน
จะอบอุ่นอิ่มนิยาม คือ ความรัก
20 ตุลาคม 2552 12:28 น.
นิลวรรณ
มาลีระรวยกลิ่น มนรินถวิลหา
ดอกพลิ้วระลานพา อุระร้าวเพราะอ่อนแรง
ด้วยรักสลายลง ก็พะวงระคายแคลง
ดอกพวงละล่วงแดง ดุจดวงฤดีถอน
เห็นการเวกไหว หฤทัยตะโกนวอน
เห็นดอกมะลิซ้อน พิศคล้ายจะซ้อนรัก
เห็นช่ออโศกพลัน สติมั่นก็จมปลัก
ซ่อนกลิ่นประทินพัก ก็ละไว้มิให้ฉม
รักเร่สิเล่ห์ลวง ผลิล่วงจะใคร่ชม
เห็นช่อระทมตรม ดุจคล้ายดนูหมอง
มวลหมู่ผกามาศ ผิว์วาดจะเคียงครอง
เฟื่องฟ้าผกากรอง ฤจะเทียบ มิเปรียบเธอ
18 ตุลาคม 2552 12:19 น.
นิลวรรณ
เพลินชมไม้ดอกใบในวันนี้
ทำให้มีสุขสันต์กว่าวันไหน
หลังจากที่ความรักมาจากไกล
ด้วยสองใจมาพรากจำจากกัน
จึงหาสิ่งเตือนใจที่ใฝ่ฝัก
ใช้เป็นหลักยั้งใจคลายใฝ่ฝัน
เพื่อบรรเทาความทุกข์สมบุกสมบัน
ทั้งยึดมั่นจิตไว้ให้สมบูรณ์
นำพันธุ์ไม้จัดแต่งแปลงเป็นสวน
ดับความป่วนของใจให้เป็นศูนย์
ลดมลพิษ ผ่องใสได้เกื้อกูล
ทั้งเพิ่มพูนโอบเอื้อได้เกื้อกัน
เริ่มใส่ดินลงกระถางด้วยสร้างเสริม
ไม้ดอก ใบปลูกเติมอย่างสร้างสรรค์
ด้วยหลักเกณฑ์จัดปลูกทุกสิ่งอัน
ให้ลดหลั่น เรียงสวย ด้วยสิ่งอิง
ขอรักสวนเชิดชู ดั่งผู้ชาย
ที่ปองหมายรักแท้แก่ ผู้หญิง
ไม่ทิ้งร้างห่างไกล ใจพึ่งพิง
มอบทุกสิ่งเพียงหนึ่งได้พึ่งพา
แม้สวนสิ้นสดใส ในวันนี้
จะไม่มีสวนใดในวันหน้า
ขอปรับปรุงสวนใจไม่ร้างลา
แทนรักข้าที่อ้างว้างและร้างเลือน
.......................
ps * พันธุ์ไม้ในสวน ได้แก่ ไผ่ฟิลิปปินส์ หวายแคระ
หนวดปลาดุกแคระ พลูฉลุ ดาดตะกั่ว หลิวใต้หวัน
เศรษฐีเรือนอก เฟินข้าหลวง พรมออสเตรเลีย กวนอิมลาย
ผักเป็ดแดง หญ้ามอส รวมทั้ง สิ่งตกแต่งจำลอง หิน ตอไม้
15 ตุลาคม 2552 10:55 น.
นิลวรรณ
ฉันมารอคนดี ณ. ที่เก่า
ที่ซึ่งเราร่วมสร้างเส้นทางฝัน
ทางที่แม้ชั่วกาลขนานกัน
นานนับวันยังเป็นเหมือนเช่นเดิม
เช่นวันนี้ฉันสร้างทางฝันต่อ
ฝันที่ก่อด้วยรักสลักเสริม
สลักร้อยเรียงละมุนไว้จุนเจิม
จุนเจือเพิ่มเผื่อไว้ให้คนดี
คนที่ใช่อาจชวดได้ชมชื่น
ชมไหนอื่นไม่ซึ้งถึงเท่านี้
เท่าชีวิตจิตพร้อมจะยอมพลี
ยอมแม้สิ้นศักดิ์ศรีก็ยังทำ
ยังเหมือนกันอยู่ไหมในความคิด
ความรักผิดที่ ทาง จะย่างย่ำ
ย่างก้าวแต่ละก้าวร้าวระกำ
ระเริงไฟรักช้ำจำฝืนทน
ฝืนหักใจปล่อยวางไม่สร้างต่อ
สร้างแค่พอพักใจไกลสับสน
สับเปลี่ยนทางฝันใฝ่ของใจตน
ใจอีกคนจะรับไหมในฉันเป็น
ฉันมารอคนดี ณ. ที่เก่า
ที่ซึ่งเราบั่นบุกแสนทุกข์เข็น
ทุกข์ท่วมท้อก่อฝันอันยากเย็น
ยากหยุดยั้งยังอยากเห็น เธอเช่นเดิม
12 ตุลาคม 2552 22:45 น.
นิลวรรณ
พิศเพลินพรรณหมู่ไม้ ชวนชม
นามหนึ่งปองนิยม เอ่ยอ้าง
พุด พราวผ่องสวยสม พันธุ์แพร่ นานา
ทุกสิ่งเสริมสรรค์สร้าง ดั่งน้อมนำเสนอ
พุดพราวสีขาวนวล
กลิ่นอบอวลชวนชื่นใจ
หลากพันธุ์ต่างกันไป
จึ่งจารไว้ในบทกลอน
พุดหนึ่งกลีบซ้อน ใหญ่
ชื่อนั้นไซร้ คือพุดซ้อน
พุด สอง พุดแตรงอน
กลีบพลิ้วอ่อนคล้ายปากแตร
พุด สาม เรียก พุดจีบ
เพราะว่ากลีบ จีบปลายแผ่
พุด สี่ เหลืองชวนแล
สวยจริงแท้ พุดน้ำบุษย์
พุดห้า พุดแม่ลา
กลีบทั้งห้ามีหนึ่งชุด
พุดหก ดอกเล็กสุด
เรียกว่า พุดร้อยมาลัย
พุดเจ็ด พุดตะแคง
กลีบทแยงเฉียงเรียงไป
พุดแปดชื่ออยู่ไกล
นามตั้งไว้ว่า พุดทุ่ง
พุดเก้า พุดพิชญา
กลิ่นนั้นหนาไม่หอมฟุ้ง
พุดสิบเพิ่งปรับปรุง
งามจรุง พุดชมพู
สิบพุดที่กล่าวมา
มีคุณค่าน่าเชิดชู
สุดท้ายพุดงามหรู
นามพธู คือพุดไพร
พราวพรรณพุดเพริศแพร้ว เพลินตา
งามเด่นหลากลีลา อ่อนช้อย
เปรียบพุดเพิ่มชีวา เธอนี่
คุณค่าควรเรียงร้อย ฝากไว้ให้ยล<