15 ธันวาคม 2551 11:37 น.
นิระนา
เราคบกัน ห้าปี มันนานมาก แต่ต้องจากกันเพราะ หมดสิ้นหวัง
ลืมความรัก ความห่วงใย ทิ้งความหลัง ทุกอย่างต้องพัง ลงกับตา
เธอที่รัก ฉันไม่อาจรักเธอได้ แม้เจ็บปวดหัวใจ สักเพียงไหน
ต้องทนฝืนกล้ำกลืน ให้จบไป บอกหัวใจ พอที อย่ารักเธอ
อยากบอกเธอเหลือเกิน ที่รัก ฉันต้องหักห้ามใจ ด้วยเหตุผล
ด้วยศักดิ์ศรี ของคนหนึ่งคน ต้องอดทนกับใจที่ร้าวราน
เสียใจที่รักเธอมากอย่างนี้ ผิดหวังทุกที ที่มีใจมอบให้
เสียใจทุกครั้ง ที่นึกถึงเธอรู้ไหม เธอทำไม ทำร้ายฉันลง
เธอโทษว่าฉันเป็นคนผิด โทษว่าฉันคิด เอาแต่ได้
ทั้งที่เธอก็รู้ ว่าเป็นเพราะอะไร ว่าทำไมฉันจึงเลือก ลาจากเธอ
หากเธอให้เกียรติฉันเพียงนิด ให้ฉันมีสิทธิ์ ตัดสินใจอย่างใจหมาย
หากเธอเองไม่คิดมาทำลาย ฉันคงไม่ใจร้าย บอกเลิกเธอ
ฉันต้องเลือก เอาศักดิ์ศรีลูกผู้หญิง เมื่อความจริง เธอไม่รักดังปากว่า
การกระทำ สำคัญกว่าที่เธอว่ามา ศักดิ์ศรี คงมีค่า ให้ชื่นชม
แต่หากเลือกที่จะรักคงไม่เหลือ ให้คนเชื่อว่าฉันนั้นมีค่า
เป็นผู้หญิงใจง่าย ไร้ราคา ให้คนว่า สมน้ำหน้าต่อไป
12 ธันวาคม 2551 11:39 น.
นิระนา
เธอเดินเข้ามาในชีวิตของฉัน
พร้อมกับวันนั้นที่ฉันทุกข์เพราะเขา
เข้ามาปลอบโยน ให้ช่วยบรรเทา
ให้หายเศร้าแม้เจ็บบ้าง ก็ยังดี
ขอบคุณเหลือเกินที่มองเห็นค่า
ขอบคุณทุกเวลาที่มีความหมาย
ขอบคุณที่ไม่ทิ้งให้ฉันเดียวดาย
วันนี้ฉันกลายเป็นคนใหม่ก็เพราะเธอ
ดีใจที่สุด ที่มีคนอย่างเธอเคียงข้าง
ฉันคงจะไม่อ้างว้างอีกแล้วในวันนี้
ขอบคุณจากใจ ในความรักและความหวังดี
ที่มีให้ฉันคนนี้ เรื่อยมา
11 ธันวาคม 2551 15:56 น.
นิระนา
ตั้งแต่ต้น จนจบ ไม่เคยพอ
ฉันไม่ขอ รักคนลวง ให้ช้ำชอก
เธอจากไป ไม่เสียใจ ฉันขอบอก
เจ็บที่ถูกหลอก นั้นแสนทรมาน
มีไหมสักครั้ง ไม่นอกใจ
มีไหม ห่วงใย ฉันสักนิด
มีไหม ฉันทวงถาม ฉันมีสิทธิ์
ไม่มีเลยที่คิด นอกใจเธอ
แล้วเธอหล่ะ คนดี ฉันขอถาม
มีหนึ่ง มีสอง มีสาม ฉันเจ็บไหม
เคยรู้สึก นึกสงสาร บ้างไหมใจ
คน คน นี้ไม่เคยแบ่งใจ ให้ใครเลย
หากต้องการ ที่จะรัก ใครต่อใคร
ขอได้ไหม ปล่อยฉันไป อย่าหวงห้าม
ปล่อยฉันเถอะ ปล่อยฉันไป อย่าได้ตาม
ให้ฉัน ดาม หัวใจ ให้ลืมเธอ
11 ธันวาคม 2551 10:27 น.
นิระนา
ไม่มีโอกาส ที่ได้พูดคำอำลา
ไม่มีแม้เวลา ได้เห็นหน้าครั้งสุดท้าย
จากไปแล้ว พี่ชายที่รัก กับความตาย
วันเวลาที่โหดร้าย ทำร้ายเรา
อยากบอกเหลือเกินว่า คิดถึง
อยากบอกว่าซาบซึ้ง ไม่ห่างหาย
ตราบวันนี้ ที่ยังอยู่ จนวันตาย
จะขอรัก ชั่วฟ้าสลาย พี่ชายเอย
พี่คงหลับ ไปสบาย จงคลายเศร้า
พี่คงเหงา เดียวดาย อยู่ใช่ไหม
น้องคนนี้ ยังจะสู้กับวันต่อไป
เพื่อให้พี่คลายใจ น้องสบายดี
ไม่ต้องห่วงคนข้างหลัง ที่พี่รัก
ให้พี่หักห้ามใจ อย่าเศร้าหมอง
น้องยังอยู่ที่จะคอยประคับประคอง
ถึงน้ำตานอง ก็จะสู้สุดชีวา
11 ธันวาคม 2551 10:10 น.
นิระนา
ขอโทษนะคนดี ที่คนคนนี้ รักเธอมากไป
ขอโทษจากหัวใจ ที่ไม่อาจลืมเลือนเธอได้
ขอโทษนะ ที่ให้เธอสำคัญมากจริงๆ กับหัวใจ
ขอโทษ ที่เป็นคนไม่มีความหมายกับเธอเลย
ไม่เรียกร้องอะไร จากเธอหรอกนะ
ขอให้ลืมฉันซะ เพื่อพบเจอคนใหม่
ไม่หรอก ฉันไม่ได้เจ็บ ไม่ได้เสียใจ
ไม่เลย ฉันไม่ร้องไห้ ให้เสียน้ำตา
/font>
หน้าส่วนตัว
749
