28 กันยายน 2548 07:37 น.
นิรนาม / แก้ว กลางไพร
โอ้บ้านน้อยหลังนี้อยู่ที่เก่า
อยู่เชิงเขากลางพนาป่าไพรสนธ์
แสนกันดารแสนห่างไกลจากผู้คน
แต่สุขล้นด้วยธรรมชาติอากาศดี
คอยเพื่อนเพื่อนเข้ามาเยือนเหมือนก่อนเก่า
แก้วจึงเฝ้าคอยเพื่อนยามาที่นี่
ที่บ้านไร่...ศรีประจันต์...สุพรรณบุรี
ในวันนี้เชิญเพื่อนยาเเวะมาคุย.
27 กันยายน 2548 16:45 น.
นิรนาม / แก้ว กลางไพร
ในป่าดงพงไพรใช่ไร้ค่า
ดอกไม้ป่าสวยสดงดงามยิ่ง
ทั้งแดงเหลืองเรืองอร่ามงามตาจริง
สรรพสิ่งสร้างไว้ในป่าดง
พบสาวหนึ่งซึ่งงามนักปักดวงจิต
เทพนิมิตรแปลงร่างมาพาลุ่มหลง
หรือสาวเจ้าอยู่พนากลางป่าดง
โอ้อนงค์สวยงามยิ่งกว่าหญิงใด
27 กันยายน 2548 16:41 น.
นิรนาม / แก้ว กลางไพร
เธอเป็นหญิงคนหนึ่งซึ่งรู้จัก
เธอนั้นพักอยู่ร่วมเรียงใกล้เคียงฉัน
เธองามหญิงเหนือหญิงใดในสุพรรณ
แต่จอมขวัญแก้วกัลยามาจากไกล
เที่ยวตามนุชสุดที่รักสลักจิต
ตามทั่วทิศทั่วแดนดินถิ่นเหนือใต้
ไม่พบนุชสุดสวาทแทบขาดใจ
ประกาศให้รางวัลมากหากท่านเจอ
27 กันยายน 2548 16:39 น.
นิรนาม / แก้ว กลางไพร
มองภาพถ่ายคราใดให้ใจหาย
จิตมิวายนั่งคิดตอนย้อนความหลัง
มองภาพถ่ายคราใดใจเศร้าจัง
น้ำตาหลั่งมีภาพไว้ไม่มีคน
ด้วยเขาจากเราไปไม่คืนกลับ
ร่างเขาลับหลับสนิทจิตหลุดพ้น
หลายปีที่เขาจากไปใจทุกข์ทน
น้ำตาหล่นถึงแต่เขาเศร้าเหลือเกิน .
27 กันยายน 2548 10:02 น.
นิรนาม / แก้ว กลางไพร
เราเข้าเรียนพร้อมกันชั้นประถม
มัธยมก็อยู่ใกล้ได้สุขสันต์
เรียน ว.ค. ก็เรียนอยู่เรียนคู่กัน
ความสัมพันธ์ที่ดีเริ่มมีมา
ใจต่อใจให้แก่กันมั่นดวงจิต
พร้อมทั้งคิดสรรค์สร้างทางคุณค่า
อนาคตสดใสใบปริญา
ต่างสัญญาว่าจะรักและภักดี
แต่ฉันจนขาดคนหนุนทุนรอนหมด
แม่รันทดพ่อผ่ายผอมยอมหมองศรี
ฉันเป็นลูกรู้หทัยแก่ใจดี
ควรหรือที่เรียนต่อแสนท้อใจ
ฉันออกมาเป็นครูอยู่บ้านนอก
เพื่อนมาบอกว่าคนดีมีคู่ใหม่
ทุกเช้าเย็นเห็นเคียงอยู่คู่กันไป
หญิงคนใหม่ลูกอาเสี่ยเตี่ยค้าทอง
ฉันยืนสอนนักเรียนเพียรศึกษา
ด้วยวาจาที่สั่นเทาใจเศร้าหมอง
ฟ้าสีเปลี่ยนเวียนละมุนหมุนทั่วห้อง
น้ำตานอง ปล่อยชอล์กก้ม ล้มทั่งยืน
หน้าส่วนตัว
2216
