คนอกหัก....

นิทาน

เวลาวารีที่เปลี่ยนผัน
      คืนและวันที่ผันไปไม่คืนหลัง
      จากคู่หนึ่งถึงตอนนี้เพียงลำพัง
      สิ้นความหวังตั้งแต่ก่อนตอนคู่กัน
                 นี่คงเป็นความเหงาแสนเปลี่ยวเปล่า
      นี่คงเป็นความเศร้าเขาโศกศัลย์
      นี่คงเป็นน้ำตาแห่งจาบัลย์
      ที่เปลี่ยนผันอันรักแท้ที่แปรไป
                 หลายถ้อยคำพร่ำบ่นปนความช้ำ
        สุดระกำช้ำทรวงทั้งห่วงหา
        ยากอดกลั้นวันโศกนี้มีน้ำตา
        คร่ำครวญหารักรารางที่ห่างไป
                 ทั้งอ้อนวออธิษฐานบนบานกล่าว
       ให้รักร้าวหวนคืนหวังในครั้งใหม่
       แต่จนแล้วที่แคล้วคลาดจากกันไป
       กลับมาไร้ไม่คืนหวังที่ตั้งมา
                 จากวันนี้คงมี้แต่ความทุกข์
       คงสิ้นสุขโศกเศร้าเหงาหนักหนา
       เจ็บครั้งนี้คงยากจะเยียวยา
       ใจมันล้ากายมันหมองต้องระทม
              คงหลายเดือนหลายปีกว่าจะหาย
       หรืออาจตายวายพร้อมรักอันขื่นขม
       คอยหลอกหลอนตอนหลับตานิทรารมณ์
       คงระทมบ่มความทุกข์ตราบสิ้นใจ