9 กรกฎาคม 2545 19:57 น.
นิติ
ทิ้งฉันไว้ตรงทางสะพานขาด
สุดอนาถดั่งสาดมีดกรีดใจฉัน
ไปกับใครใหม่แต่เธอเพ้อสัมพันธ์
ลืมคืนวันอันอุ่นอกกกหัวใจ
ปล่อยกันไว้ไม่ตายได้สาหัส
คล้ายหมากัดฉวัดเฉวียนเฆี่ยนใส่
สะพานขาดยังขาดรักปักให้
ทำอย่างไรใจโทรมโหมทำ
โดดสะพานให้แหลกลาญดีไหม
ถึงอยู่ไปใจคงระส่ายระส่ำ
เกลียดตัวเองนักใครเตือนมิเชือนจำ
มาระกำช้ำชั่วตัวจัญไร
สะพานขาดแต่ใจยังไม่ขาด
มิขยาดจะวาดฝันสว่างไสว
ผิดเป็นครูพลั่งเป็นเพื่อนมาเตือนใจ
คงต้องไปข้ามไปข้ามสะพาน
ใจตระหนักว่ารักน่าตระหนก
จึงพ้อพกพบอุปสรรคยักษ์หาญ
คอยบีบคั้นปั้นมีดกรีดประจาน
จึงทัดทานต้านแก้แล่ความจริง
จึงไต่เชือกเถือกถางข้ามสะพาน
เวลานานมิเสียกาลไปทุกสิ่ง
รอดชีวิตครั้งนี้ดีได้ติติง
จึงทิ้งความหลังไปพร้อมกับเธอ
9 กรกฎาคม 2545 18:54 น.
นิติ
วับวาวราวแก้ว
แวบแววแล้วไถล
ร่วงหล่นวนไป
กลไกหมุนเวียน
วับ วับ ระยับแสง
ดั่งแหล่งแรงเทียน
ส่องทางพากเพียร
เรียนรู้รับอรุณ
ดอกหญ้าถามน้ำค้าง
ใครเกื้อเจือจุน
เป็นหยดน้ำอบอุ่น
เป็นทุนนานาไพร
น้ำค้างร้อง อ๋อ
หมอกหนอก่อให้
เกิดเป็นเช่นใคร
สดใสรับตะวัน
น้ำค้างถามหมอก
เธอบอกได้ไหม
เธอเกิด ณ หนใด
น้ำใสเจรจา
ฉันมาจากบนนั่น
เคียงตะวันคือฟ้า
ค่ำคืนกลับมา
สู่พสุธาแดนดิน
หมอกจึงสงสัย
ฟ้าไกลน่าถวิล
กว้างขวางกว่าแดนดิน
เจ้าเกิดถิ่นที่ใด
ฟ้าไกลไขปัญหา
ตัวข้ามิยิ่งใหญ่
เคยเป็นน้ำท่าชลาศัย
ได้ไอแดดแผดเป็นเรา
ฟ้า หันหา น้ำ
ถามคำนะ โฉมเฉล้า
ท่านเกิดเช่นไรเล่า
ตอบเราท้าวความ
ข้าเกิดจากสีเขียว
เหลือนิดเดียว ณ เขตขาม
ต้นไม้ใบเก่าเขาหยาม
ตัดหามหมดไป
หมดแล้วซึ่งต้นตอ
ใครหนอจะเข้าใจ
ธรรมชาติมีคุณปานใด
รายต่อไปคือใครกัน
.น้ำ ฟ้า หมอก น้ำค้าง?
5 กรกฎาคม 2545 17:05 น.
นิติ
เธอยังเป็นเธอ
ฟา
ถ้าใครใครคนไหนถามฉัน
ว่าวันนี้เธอต่างจากวันนั้นไหม
ไม่เลยนะเธอยังเหมือนเก่าคือเข้าใจ
ไม่เคยมีอะไรที่เปลี่ยนไปในตัวเธอ
ยังคงเป็นคนที่ดีแสนดี
ยังยิ้มแย้มให้คนนี้อยู่เสมอ
ยังจริงจัง จริงใจในทุกครั้งที่พบเจอ
เธอก็ยังคงเป็นเธอคนแสนดี
ฉันยังกะเป็นเธอ
นิติ
ถ้าใครใครมีผู้ใดโปรดฟังฉัน
วันนี้นั้นเธอเหมือนวันนั้นไหม
ใช่เลยนะไม่เหมือนเก่าความห่วงใย
มันมากมายการเปลี่ยนไปในตัวเธอ
เธอยังเป็นคน คนนี้
ยังยินดี ดีใจยิ้มให้เสมอ
ยังหยอกล้อ ก่อกวนทุกคราเจอ
เธอยังเป็นเธอที่ฉันอบอุ่นใจ
5 กรกฎาคม 2545 15:37 น.
นิติ
ลำธารสวยใสไหลลงจากหุบเขา
บ่งบอกเราสายน้ำมาจากไหน
ฟ้าฝนตกตามฤดูด้วยเหตุใด
ลำธารสายใหญ่ให้อะไรกับเรา
กว่าน้ำจะรวบรวมเป็นลำธาร
ต้องหลบเลี้ยวผ่านซอกหุบเขา
กว่าน้ำจะเป็นน้ำให้คาดเดา
ต้องยกเอาต้นไม้ผู้ดูดดึง
น้ำท่าสมบูรณ์พูลผลเพราะต้นไม้
เป็นแหล่งใหญ่ให้น้ำเป็นหนองบึง
ด้วยเหตุประการดังนี้จึง
น้ำมีพึ่งเพราะต้นไม้ในโลกา
4 กรกฎาคม 2545 18:17 น.
นิติ
ฉันจะเป็นนิสิตนักศึกษา
อยู่ในรั้วมหาวิทยาลัยยิ่งใหญ่
พูดเต็มปากไม่อายใคร
ฉันเรียนในแหล่งปัญญา
ฉันจะเป็นปัญญาชน
ฉันจะเป็นคนสูงค่า
เป็นที่เชิดหน้าชูตา
ศักดินาเกริกไกร
ฉันจะเป็นบัณฑิตชน
ฉันฝึกตนเฟ้อฟุ้งใฝ่
ปล่อยตัวตามแต่ใจ
เหลวไหลในกามา
ฉันจะเป็นศรัทธาพ้องชน
บำเรอตนด้วยเงินตรา
แสวงสุขด้วยฤทธิ์ยา
เสาะหาแต่กามอารมณ์
ฉันจะเป็นกำลังของชาติ
สร้างเรื่องอุบาทว์สุดขื่นขม
ชิงดีชิงเด่นเป็นเรื่องนิยม
สะสมความรู้สู่อธรรม
ฉันจะเป็นดั่งแสงสว่าง
ผู้เสกสร้างร่างกระทำ
ความเจริญเลิศล้ำ
แต่ชี้นำด้วยเงินตรา
ฉันจะเป็นได้ทุกอย่าง
แต่อยู่เบื้องล่างอำนาจราคา
เลวดีไม่ขอถือสา
ฉันเชื่อว่าเป็นธรรมดาปัญญาชน
ฉันมาทำอะไร ณ จุด จุดนี้
ฉันมีอะไรให้สับสน
หาความหมายที่เวียนวน
สืบค้นคำว่า มหาวิทยาลัย
เธออยากเป็นปัญญาชน
เธอค้นหาความหมายหรือไม่
มันหมายความว่าสิ่งใด
เธอคือใครในผองชน
หน้าส่วนตัว
903
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟนิติ
