23 มิถุนายน 2545 15:16 น.
นิติ
ตะวันลดแสงแรงกล้า
สองฟ้าหล้านี้ดูไหวไหว
รุ่งอรุณอบอุ่นพนาไพร
เอนไหวตามใจต้องการ
หมอกหนาสางซ่าฟ้าสวย
เพราะแสงช่วยด้วยตะวันเวียนผ่าน
ดอกหญ้า ดอกไม้ เริ่มเบ่งบาน
สวยตระการยามเช้าสกาวไพร
ใบไม้ของต้นไม้ช่างสวยสด
ปานถูกรดซดน้ำชามใหญ่
อิ่มเอิบเติบโตเร็วไว
อิ่มอกอิ่มใจเจ้าสวยงาม
อยากยืนอยู่กลางฟ้าทะเลหนาว
แล้วปล่อยเอาความเย็นมายกหาม
เพื่อล่องลอยบนนภาฟ้าสีคราม
แล้วเดินข้ามทะเลหมอกตะวันเพลิง
ไป ณ จุด จุด ใด มิใช่โลก
ที่ไม่มีโศกเกาะกลุ้มประชุมเหลิง
มีแต่สุข สนุกสนานการบันเทิง
ในเวิ้งว้างกลางหมอกบอกสุรีย์
สุริยามิอาจกล้าถ้าลมหมอก
แสงกระจอกยอกมาเพียงแค่เศษสี
มิอาจลดหมอกขาวหนาวทวี
แต่ยินดีมีแสงสว่างบางครั้งคราว
เช้าวันนี้ฉันเผลอไพลไถลสุข
มาหายทุกข์ฉุกใจไหววับวาว
ด้วยความงามยามเช้าสวยสกาว
จะเก็บเอา.ก็เวลาพาเปลี่ยนไป
ฉันจึงเก็บความงามความรู้สึก
เป็นส่วนลึกส่วนหนึ่งของจิตใจ
เก็บเอายามคิดถึงจึงใช้
ระลึกได้ความงามในปฐพี
21 มิถุนายน 2545 19:41 น.
นิติ
พร่ำบ่นกับดอกไม้
ที่ยักย้ายตามสายลม
บางดอกคงระทม
จึงหลบลมมิย้ายตาม
ฉันบอกกับดอกไม้
สวยใสและงดงาม
ชูช่อทำวาบวาม
ในยามฉันชื่นชม
ฉันคุยกับดอกไม้
ทำไมช่างสุขสม
แต่ฉันกลับระทม
ดอกไม้ก้มหลบไป
ฉันพูดกับดอกไม้
ใครรักใครห่วงใย
ดอกไม้คล้ายรู้ความใน
ทำท่าไหว ตามเหมันต์
ฉันบอกกับดอกไม้
ช่างใจร้ายสายสั่น
ไม่คิดจะโรมรัน
ให้ฉันสุขดวงฤทัย
สุขใจแล้วดอกไม้
ได้ระบายความในใจ
ขอเธออย่าบอกใคร
จงเก็บมันไว้อยู่กับเธอ
21 มิถุนายน 2545 18:34 น.
นิติ
หนุนหมอนนอนหนัก
เมื่อพบรักหักสลาย
เจ็บปวดแทบปางตาย
อยากวางวายชีวา
หนุนหมอนนอนหัน
เดือนจันทร์ยังร้างลา
มองดาวเจ้าไม่มา
มีแต่ฟ้ามืดดำ
หนุนหมอน หันขวา
จักจั่นจ้ามาฆ่าช้ำ
เกลียดคนซึ่งใจดำ
ทิ้งคำเคยสัญญา
หนุนหมอน หันซ้าย
ดูรูปกายเจ้ากานดา
ในกรอบรูป อยากจูบฟ้า
แต่ระอา เพราะเศร้าใจ
หนุนหมอนจะนอนหลับ
มิอยากสดับรับสิ่งใด
แน่ดิ่ง มิ พิง ไหว
กลับร้อนใจ ไปมา
ตรมตรอมยอมทุกข์
เหมือนติดคุกเพราะห่างหน้า
ใจหายจะวายชีวา
เช่นว่าข้าจะสิ้นใจ
คงนอนทุกข์กระอุกกระอัก
เพียงเรื่องรักทำข้าให้
รุ่มร้อนกังวลใน
ความในใจ ใกล้เป็นจริง
21 มิถุนายน 2545 17:49 น.
นิติ
หมื่นคำร่ำกลอน
ด้วยอักษรพยัญชนะ
เรียงร้อยถ้อยสระ
อักขระวรรณศิลป์
หลากหลายงดงาม
ล้นหลามอร่ามศรี
ถ้อยคำพร่ำวจี
หทัยปรีดิ์มิเว้นวาง
แต่งเติมสละสลวย
ภาษาสวยอวยอ้าง
อ่อนไหวใจจาง
สรรค์สร้างทางกวี
เก็บเล็กผสมน้อย
สอดสร้อยกลอยวดี
ครบส่วนโครงคลี
ฟังกี่ทีมีแต่สุขใจ
กลอนหวานสานสลัก
นิยมนักมิเคยไกล
สุดฟ้าทะเลใด
ยังจับใจมิลางเลือน
ไหลร่วงเจ้าน้ำตา
อาบหน้าดังว่าเตือน
กาพย์ กลอน มาเชือดเชือน
คล้ายเพื่อน เดือน ดารา
อ่อนแอหรืออ่อนไหว
ไม่รู้ใจทำไมหนา
อ่านกลอนอ่อนอุรา
ดังตัวข้าจะอ่อนแรง
เก็บคำสวยมาคลุกเคล้า
ผสมเอาด้วย สี แสง
มิอวด อ้าง สร้างแสดง
เพราะด้วยแรง ศรัทธา
17 มิถุนายน 2545 19:22 น.
นิติ
มิเคยลืมเลือนในความหมาย
มิเคยหายไปจากความนึกคิด
เป็นความจริงอันสุจริต
จึงยึดติดยึดถือสืบมา
มิเคยรู้ผู้ใดสรรค์สร้าง
เป็นผู้ร่างวางถ้อยภาษา
พินิจ วิเคราะห์ พิจารณา
จึงรู้คุณค่าว่าสำคัญ
คนทุกคนมีศักดิ์และสิทธิ์
เลือกขีดเลือกเขียนตามใจฝัน
มันคือแรงปรารถนาและมุ่งมั่น
ทำได้ทุกวันนั่นเพราะ ใจรัก นั่นเอง
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟนิติ
หน้าส่วนตัว
3450
