27 กรกฎาคม 2544 05:10 น.
นิติ
อย่าพบอย่าเจอกันดีกว่า
กลัวน้ำตาฟ้าจะหลั่งริน
เธอคงรู้ความเป็นไป....ใจชาชิน
คนที่กินแห้วไม่แคล้วต้องเป็นเรา
ขออวยพร....เขาเธอ...ไปตลอดรอดฝั่ง
อย่าผิดหวัง....เมื่อครั้ง.....เรามีเขา
จงมีสุขมากกว่าทุกข์ปลุกเร้า
อย่าเอาแต่ใจ.....จะเสียใจ.....เหมือนฉันกับเธอ
27 กรกฎาคม 2544 04:56 น.
นิติ
ฉันรู้ว่าเพื่อนไม่คิดถึง
ฉันทำ.......หนึ่ง.........ไห้รู้ว่า
เธอนะเพื่อนฉัน.....แต่เธอมองฉันไม่ใช่เพื่อนตลอดเวลา.
หากไม่ e-mail มาคงเลิกลา....ไอ้เพื่อนใจ
27 กรกฎาคม 2544 04:48 น.
นิติ
ถ้าเข้าไม่ไห้รักคนอื้น
อย่า.....อย่าฝืนบอกตัวเองว่าอย่ารักเขาดีกว่า
อาจทำไม่ใด้.....ใครรู้อาจเสียหน้า
เสียน้ำตาพร้อมเสียเธอไป
26 กรกฎาคม 2544 08:47 น.
นิติ
เจอฉัน บอกกัน.......หว้า? เบื่อ
ฮือ..ฮือ..เชื่อเลยผู้หญิงเอาแต่ใจ
ทำอะไรมากนิดเกินหน่อย....บอกไป..ไป
พออะไรทำน้อยไป......อะไรไม่เป็นสุภาพบุรุษเลย
26 กรกฎาคม 2544 07:46 น.
นิติ
เมื่อคุณไม่มีความพยายามเลย
คุณเมินเฉยเย็นชาในจุดหมาย
คุณไมต่างอะไรกับคนที่ตาย
ความฉิบหายเข้าใกล้ตัวคุณ
ไม่ใด้ต้องการใส่ความว่าร้าย
แต่อยากให้ใด้ทุกอย่างใว้นอนหนุน
ถ้าคุณ....ละ....ความพยายามเมื่อไร...ใจคุณคงวุ่น
แต่ถ้าอยากอบอุ่นจงหนุนนอนบนความพยายาม
ขอเชิญตามผมมาทางนี้
ผมมีเรื่องราวเล่าบอก.....ไม่ออกนาม
มีความงดงามในทุกๆยาม
ดั่งใจความ"ความพยายามอยู่หนใด ความสำเร็จอยู่ที่นั้น"