19 พฤษภาคม 2547 13:05 น.
นิติ
ความจำเป็นของวันนั่น
คือ ความฝันของทุกวันนี้
ด้วยเรี่ยวแรงที่มี
แด่ชีวีที่มุ่งไป
ความจำเป็นของวันนั่น...
คือ ไฟฝันสว่างไสว
ใคร ใคร อาจไม่เข้าใจ
ไม่เป็นไร นายมีเงา เพื่อนร่วมทาง
ความจำเป็นของวันนั่น...
คือ หัวใจมั่นไม่ผันต่าง
ไม่ลบ ไม่เลือนลาง
ถึงแม้ห่าง แต่ไม่ร้างไกล
ความจำเป็นของวันนั่น...
จะบอกกัน ไม่ให้หวั่นไหว
ความรู้สึกข้างใน
เธอรู้ไหม ฉันทำเพื่อเธอ
จึงต้องเดินหนีไป...
18 พฤษภาคม 2547 15:47 น.
นิติ
หยุดใจไว้ที่เธอดีไหม?
แกล้งถามไปอย่างเล่น เล่น
แกล้งหยอกเหย้าตามเธอเห็น
แกล้งเป็น แต่ใจคิดจริงจัง
ก็รู้อยู่หรอกว่าเหตุไหน
ของคนหลายใจและน่าชัง
แต่เรายังก็ตกอยู่ในภวังค์
ยังนั่งถามใจตัวเอง
หยุดใจไว้ที่เธอดีไหม?
ถามใจอยู่ทุกวันจนเกร็ง
แต่คำตอบยังไม่กระจ่าง...ว้าเซ็ง
หรือจะเป็นตามแนวเพลงรักอกหักไป
หยุดใจไว้ที่เธอดีไหม?
คำถามนี่ ไม่กล้าถามใคร ใคร
กลัวคำตอบไม่ตรงกับใจ
กลัวเสียใจ เสียน้ำตา
หยุดใจไว้ที่เธอดีไหม?
จุด จุด ไว้ ใช่ไหมฟ้า
จุด จุด ไว้อย่างนั่นอย่างเคยเป็นมา
หรือว่าจะถามเธอให้รู้ใจ
18 พฤษภาคม 2547 15:26 น.
นิติ
อยากให้ฟังกันหน่อย
จงค่อยค่อยลบปัญหา
เช่นเคยพูดคุยกันตลอดมา
พูดจาที่เคยเป็น
อยากให้ฟังกันหน่อย
อย่างน้อยน้อยขอให้ใจเย็น
อย่าหงุดหงิด เงียบงันอย่างที่เห็น
กลัวลำเค็ญ ลำบากใจ
อยากให้ฟังกันหน่อย
ต่างใจน้อยจงใจใหญ่
คิดถึงความอ่อนไหว
คิดถึงอะไรที่ผ่านมา
อยากให้ฟังกันหน่อย
เป็นบ่อยบ่อยเรื่องวาจา
เช่นลิ้นกะฟัน มันธรรมดา
อย่าด่าว่าพาระอาใจ
อยากให้ฟังกันหน่อย
มาเกี่ยวก้อยร้อยความอ่อนใจ
อย่าปล่อยทิ้งขว้างห่างไกล
เป็นไปต่างต่าง นานา
อยากให้ฟังกันหน่อย
คนคอย ยังคอยเจรจา
ไม่รู้ทางโน้น เป็นอย่างไรหนา
ไม่รู้ว่า คิดอย่างไร
อยากให้ฟังกันหน่อย
อย่าปล่อยให้คอยจนหวั่นไหว
ก็รู้ดีว่าไม่มีใคร
แต่ทำไมไม่เจรจา
อยากให้ฟังกันหน่อย
ใจดวงน้อยยังคอยหา
สิ่งที่หายไปบางช่วงเวลา
โปรดกลับมาคืนสู่ใจ
17 พฤษภาคม 2547 13:32 น.
นิติ
ยังเงียบงันอันบางเบาเหงา
เก็บเศร้าเก่าๆมาเล่าใหม่
เชื้อเชิญสุข ขอทุกข์จงหายไป
หลงเหลือไว้เพียงหัวใจดวงเดิมๆ
.......
ความไหวและไออ่อน
ด้วยอาทรซ้อนเพิ่ม
เงียบ เหงา เงียบ เหงา แต่งเติม
เสริมส่ง งง ไป
ในใจ ในนั่น...คิด
แก้วิกฤตคิดใหม่
แต่ไม่ไปถึงไหน
ควายในใจยังมากมาย
ในใจ ในนั่น...บ้า
มันช่างกล้าและมักง่าย
ชอบแต่ความสบาย
โคลนตมส่าย ฉันนอนลง
ในใจ ในนั่น...ปึก
แบบฝึก จุดประสงค์
ให้ความโง่มันมั่นคง
และยังคงยืนนาน
ในใจ ในนั่น...ควาย
ความฉิบหายกรายกราน
ดอกบัวใต้น้ำบาน
ฉันไม่ฉลาด ฉกาจ ทำร้ายใคร?
14 พฤษภาคม 2547 01:56 น.
นิติ
ความเหงานี้ก็แปลก
ต่างแยกแตกแขนงหลายสาขา
สาเหตุความเป็นมา
จงรู้ว่าเป็นเพราะอะไร
--อยากอยู่เงียบ เงียบ เพราะคึดถึงใคร
--แอบเก็บหัวใจไม่กล้าให้ใครเปิดดูข้างใน
--กล้าคนไปศึกษาได้ปริญญาแล้วไป
--เป็นความรู้ใหม่ ในตัวเอง
ความเหงานี้ก็แปลก
ความเศร้าแทรก ใจปั่นป่วนคราญเคลง
ความรักบ้าง ชีวิตบ้าง ก็หายเซ็ง
ความวังเวงอยู่ที่เรา เราจะทำอย่างไร?
..
..ฉันอยากเจอความเหงาเร้าอารมณ์อีกครั้ง
ทั้งที่เจอกันมาตลอดชีวิต
แต่ก็ยังเฝ้าถามอยู่ไม่คลาย
..ลมหายใจของความเหงายังงดงามตลอดเวลา