13 กรกฎาคม 2547 20:48 น.
นาวี นาวา
สักวาหน้าหนาวร้าวใจหวั่น
สักวาความฝันช่างหวั่นไหว
สักวาความรักหนักหัวใจ
สักวาหน้าไฟใจร้าวชา
สักวาหน้าฝนคนไร้สิทธิ์
สักวาชีวิตเริ่มโหยหา
สักวาหน้าใจช่างชินชา
สักวาน้ำตาก็หลั่งริน
สักวาหน้าร้อนนอนอ่อนจิต
สักวาความคิดก็หมดสิ้น
สักวาความรักมาพังภินท์
สักวานั่งกินหยอน้ำตา
13 กรกฎาคม 2547 20:33 น.
นาวี นาวา
ตัดใจแล้วว่าจะไม่แคร์
ไม่ต้องให้เธอมาดูแลเอาใจใส่
เมื่อฉันเป็นหนึ่งไม่ได้ไม่เป็นไร
แต่จำไว้หมายเลขสองไม่ต้องการ
เมื่อไม่มีสิทธิ์เป็นหนึ่งไม่เป็นสอง
ไม่เป็นรองหัวใจให้สงสาร
เมื่อเป็นหนึ่งไม่ได้ไม่ต้องการ
ขอสาบานหมายเลขสองก็ไม่เอา