16 ธันวาคม 2546 19:05 น.
นาวี นาวา
เพราะฉันนี้มีเธออยู่ชิดใกล้
จึงอบอุ่นหัวใจในทุกฝัน
แม้หนทางข้างหน้าเกินฝ่าฟัน
แค่มือเธอกุมฉันก็อุ่นใจ
ต่อให้มีเรื่องใดมาขวางหน้า
หรือเวลาทำให้ใจหวั่นไหว
แค่ใจเธอใกล้ฉันทุกวันไป
สิ่งใดๆไม่จำเป็นต้องหวาดกลัว
เพราะฉันมีเธออยู่เคียงข้าง
แม้หนทางรกร้างมืดสลัว
ทางข้างหน้าหมอกหนาจนหม่นมัว
ก็ไม่กลัวตัวฉันจะก้าวไป
เพราะฉันมีเธออยู่เคียงข้าง
ไม่อ้างว้างไม่มีวันหวั่นและไหว
เพราะโลกนี้มีเธอคอยห่วงใย
และหัวใจสองดวงต่างผูกพัน
15 ธันวาคม 2546 18:22 น.
นาวี นาวา
ร้อยเรียงรักเรียบเรียงรักเรียงร้อย
ถักทอถ้อยทำนองของวันหวาน
แล้วเรียบเรียงร้อยรักรอยรอนราน
ถักไว้เป็นตำนานขับขานใจ
ร้อยรวงรักเรียบเรียงรักเรียงร้อย
แล้วเกี่ยวก้อยไปด้วยกันทุกฝันใฝ่
ร้อยเรียงรักถักถ้อยร้อยดวงใจ
ร้อยเอาไว้ถักฝันวันของเรา
จะร้อยเรียงรวงรักรักเรียงร้อย
ถักทอถ้อยทำนองของความเศร้า
ร้อยเรียงความคิดถึงสีหม่นเทา
ถักทอเอาความเศร้ามาบรรเลง
ร้อยเรียงรักรักร้อยร้อยเรียงรัก
ถ้อยทอถักถักทอถ้อยรอยฝันเคว้ง
ร้อยร้อยเรียงเรียงร้อยถ้อยบทเพลง
ร่วมบรรเลงเพลงรักรักร้อยเรียง
15 ธันวาคม 2546 16:18 น.
นาวี นาวา
หนึ่งชีวิตหนึ่งหัวใจในความรัก
ใช้สองมือฟูมฟักรักสดใส
ให้สมองสองตาพาใจไป
ด้วยเราสองห่วงใยกันและกัน
และด้วยแรงแห่งรักจักฟันฝ่า
อุปสรรคนานาทั่วขอบขัณท์
ด้วยสองดวงหนึ่งใจร่วมมือกัน
ก้าวฝ่าฝันด้วยตระหนักรักด้วยใจ
ดีใจนะที่มีเธออยู่ที่นี่
ช่วยประคองชีวีให้สดใส
ช่วยประคองความรักก้าวนำไป
และช่วยให้โลกสวยด้วยมือเรา
แม้สองเราไม่ได้เริ่มด้วยความรัก
แต่สองใจเคยตระหนักความเงียบเหงา
ต่างก็มีความรักมาเป็นเงา
ทำให้โลกหม่นเศร้าได้จางไป
เพราะสายลมบางเบาในครั้งก่อน
นำเอาความอาทรให้รอนไหว
พัดให้คนสองคนได้เข้าใจ
พาให้ใจสองใจได้ผูกพัน
และสองเราจึงเริ่มที่เข้าใจ
ต่างดูแลเอาใจใส่ไม่ห่างหัน
มีความรักผูกพันมั่นต่อกัน
จึงมีเธอมีฉันทุกวันนี้
13 ธันวาคม 2546 16:56 น.
นาวี นาวา
เพิ่งรู้ตัวเองก็วันนี้......
ว่าความรู้สึกที่เธอมีนั้นไม่ใช่
หลอกตัวเองตลอดว่าเธอมีใจ
แต่สุดท้ายกลับไม่........ผิดสิ้นดี
เธอมีใครอีกคนที่ดีกว่า
รักผูกพันมากค่ากว่าคนนี้
คิดถึงตลอดทุกนาที
ไม่เหมือนคนคนนี้แค่เผลอใจ
มันคงผิดที่ฉัน
ที่หลงไปผูกพันไปฝันใฝ่
รู้ทั้งรู้เธอเองก็มีใคร
คอยดูแลห่วงใยและหวังดี
บอกกันก่อนก็ได้
อย่ารอให้มีใจมากกว่านี้
หัวใจไม่อยากให้ใครมาย่ำยี
บอกฉันสักทีก่อนที่เธอไป
จะไม่โทรไปกวนอีก
จะยอมหลีกไม่เข้าใกล้
จะไม่ทำให้ลำบากใจ
จะยอมไปไกลๆไกลๆตา
แต่ก็ขอขอบคุณ
กับความการุณความห่วงหา
ที่เทคแคร์กันหลายวันมา
ขอบคุณในความกรุณาที่หวังดี
ขอบคุณกับมิตรภาพ
ฉันยังซาบซึ้งทุกวันนี้
ขอบคุณนะขอบคุณทุกนาที
ที่สอนให้รู้อะไรดีๆเกี่ยวกับเธอ
นับจากวันนี้ไป
ฉันจะไม่ห่วงใยไม่ไหวเพ้อ
จะไม่คิดว่าชีวิตเคยรักเธอ
จะไม่เผลอผูกพัน...คนหลายใจ
13 ธันวาคม 2546 16:55 น.
นาวี นาวา
เพิ่งรู้ตัวเองก็วันนี้......
ว่าความรู้สึกที่เธอมีนั้นไม่ใช่
หลอกตัวเองตลอดว่าเธอมีใจ
แต่สุดท้ายกลับไม่........ผิดสิ้นดี
เธอมีใครอีกคนที่ดีกว่า
รักผูกพันมากค่ากว่าคนนี้
คิดถึงตลอดทุกนาที
ไม่เหมือนคนคนนี้แค่เผลอใจ
มันคงผิดที่ฉัน
ที่หลงไปผูกพันไปฝันใฝ่
รู้ทั้งรู้เธอเองก็มีใคร
คอยดูแลห่วงใยและหวังดี
บอกกันก่อนก็ได้
อย่ารอให้มีใจมากกว่านี้
หัวใจไม่อยากให้ใครมาย่ำยี
บอกฉันสักทีก่อนที่เธอไป
จะไม่โทรไปกวนอีก
จะยอมหลีกไม่เข้าใกล้
จะไม่ทำให้ลำบากใจ
จะยอมไปไกลๆไกลๆตา
แต่ก็ขอขอบคุณ
กับความการุณความห่วงหา
ที่เทคแคร์กันหลายวันมา
ขอบคุณในความกรุณาที่หวังดี
ขอบคุณกับมิตรภาพ
ฉันยังซาบซึ้งทุกวันนี้
ขอบคุณนะขอบคุณทุกนาที
ที่สอนให้รู้อะไรดีๆเกี่ยวกับเธอ
นับจากวันนี้ไป
ฉันจะไม่ห่วงใยไม่ไหวเพ้อ
จะไม่คิดว่าชีวิตเคยรักเธอ
จะไม่เผลอผูกพัน...คนหลายใจ