เย็นลม ณ ยอดภู อย่างไร้คู่เปลี่ยวเอกา ใครหนอจักเข้ามา ให้ไออุ่นละมุลละไม แสงเดือนก็แสนงาม ณ เมื่อยามฟ้าแจ่มใส ส่องทั่วภูผาไพร ตระการตาพาน่าชม ทะเลหมอกก็งามแสน ดั่งเมืองแมนอันสุขสม ยืนอยู่ฉันอกตรม แม้ภูผามีหมอกเคียง ตัวเราไม่มีใคร เหลือแต่ใจแตกเป็นเสี่ยง คิดถึงคู่เคยเคียง ที่จากไปไม่หวลมา ฝากลม กับแสงดาว ที่พร่างพราวเต็มแผ่นฟ้า ให้รู้ รักของข้า มีให้เจ้าดั่งดาวเดือน
หน้าส่วนตัว
1635
