เปลวเทียนน้อยคอยให้แสง ด้วยความมุ่งมั่นอันร้อนแรง เพื่อให้แสงส่องไปแม้วายชน เทียนนั้นแม้ให้แสง แต่ลมแรงและแดดฝน เหมือนหนึ่งคือใจคน ที่ต้องสู้ฝ่าฝันไป ให้เป็นซึ่งคนดี มีวิชาอันอำไพ เลี้ยงตัวเจ้านั้นไซร้ เพื่อจะให้ได้งดงาม แต่เทียนก็ลดลง แม้แสงคงมีคุณค่า ดั่งครูอาจาริยา สอนศิษย์มาถึงฝั่งชน