19 มกราคม 2548 21:39 น.
นาย Za
............ในเวลานี้จะมีใครสักคนที่เข้าใจเข้าคำว่ารัก คงเป็นสิ่งที่ยากที่จะอธิบายคำว่ารักคำนี้ออกมาเป็นคำพูดได้ แต่เหตุผลข้อเดียวที่อยากจะเล่าคือ
"รักทำให้มีน้ำตา"
ขอถามได้ไหมถ้ามีใครมาบอกเลิกกับคุณโดยที่คุณรักและแคร์เขามาตลอดคุณจะรู้สึกอย่างไร จะรู้สึกเหมือนผมไหม....ลองฟังดู......
เย็นวันหนึ่ง......ของวันที่อากาศมืดครึ้มเพราะฝนนั้น ผมถือร่มสีชมพูคันหนึ่งที่ผมซื้อให้เธอเพื่อเป็นของขวัญย้อนหลังในวันวาเลนไทน์ ผมเดินไปหาเธอที่หน้าโรงเรียนที่เธอเรียนอยู่ ที่ตรงนั้น ที่ที่เราสองคนเคยเล่น กิน เดินเที่ยวไปไหนมาไหนด้วยกัน .....แต่วันนี้ช้าจังทำไมเธอยังไม่ออกมานะ ผมรอแล้วรอเล่า จาก 3 โมงเย็น จน 6 โมงเย็น ผมยังไม่เห็นวี่แววของเธอ ผมจึงตัดสินใจเข้าไปตามเธอด้วยความเป็นห่วง... ตามหาทุกที่ที่เธอเคยไปกับผม ที่ที่นอนเล่นกันตอนเย็น ให้อาหารปลาหลังสวนด้วยกัน ตอนนี้ไม่มีเธออีกแล้ว แต่ยังมีอีกที่หนึ่งที่ผมยังไม่ได้ไปหา คือที่ที่ผม...บอกรักเธอ... มันเป็นสถานที่หนึ่งที่ผมไม่เคยลืมไปได้ ...ม้าหินสีฟ้า ใกล้ต้นชบาสีแดง ....ผมจึงเดินไปหา ทันใดนั้น ภาพความรู้สึกดีๆที่เรียกว่ารักที่มีให้เธอนั้นมันหายไปกับรอยน้ำตาของผมที่หยดลงด้วยความน้อยใจ ผมเห็นเธอจู๋จี๋กับชายคนหนึ่งซึ่งผมอาจหล่อและรวยไม่เท่าเขา และเขาก็เห็นผม เขาจึงมาบอกผมด้วยความไม่ใยดีว่า "เราเลิกกัน" ผมคิดในใจว่าเธอต้องพูดกับผมอย่างนี้แน่แต่ผมไม่นึกว่ามันจะเป็นอะไรที่รวดเร็วขนาดนี้ ผมจึงถามเธอว่า แล้วเวลาที่เรามีให้กันละเอาไปไว้ไหน เธอตอบว่า เอาไว้ฆ่าความเหงาเท่านั้นแหละ ความตั้งใจที่ผมจะเอาร่มสีชมพูคันนั้นให้เธอไม่มีอีกแล้ว
ร่มหลุดจากมือผมลงพื้น ผมเดินหนีไปกับคราบน้ำตาที่จะมีให้เธอเป็นครั้งสุดท้าย ผมหวังว่าเธอคงมีความสุขกับรักที่เธอมีให้ชายคนนั้น
แต่เธอไม่เคยมีให้ผมเลย..........
..........รักยิ่งใหญ่จากชายที่รักจริง นายซ่าส์..........
17 มกราคม 2548 19:47 น.
นาย Za
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มี ตากับยาย ซึ่งทั้งสองเป็นสามี-ภรรยากัน ครองรักร่วมกันมานานนับ 40 ปี วันหนึ่งตาออกไปเก็บฟืนที่ป่าช้าเพื่อมาทำถ่านขายโดยแบกฟืนที่หามาได้ไว้ที่หลัง ส่วยยายกำลังรดน้ำและปลูกผักในสวนครัว ทันใดนั้นเอง
"ตา ตามาดูนี่ซิกล้วยอะไรเนี่ยออกลูกเป็นหวีด้วย" ยายเอ่ยกับตาด้วยความตกใจ
"เอ็งจะบ้าเหรอกล้วยพันธุ์ไหนก็ออกลูกเป็นหวีทั้งนั้นแหละหว่า" ตาพูดกับยายด้วยความแปลกใจ
"ไม่เชื่อตามาดูนี่ซิเนี่ยสิออกเป็นหวีจริงๆนะ" แม่เอ็งท่าจะบ้าไปแล้วเนี่ย
"เออ ข้าไปดูแน่ แล้วจะได้รู้กันว่าใครบ้ากันแน่ เฮ้ย! ยายออกลูกเป็นหวีจริง แม้งหลายหวีซะด้วย มีทั้งหวีเสนียด หวีผม และอีกหลายหวี" ตากล่าว
สรุปว่าเรื่องนี้ทั้งตาและยายบ้าทั้งคู่