29 มกราคม 2550 12:20 น.

จากชายคนหนึ่งถึงผู้หญิงคนหนึ่ง

นายโคมไฟขี้ใจน้อย


ทุกๆวันที่ฉันทำเพื่อเธอ
ไม่เคยเบื่อเลยสัญญาได้
ทุกๆอย่างที่ทำมันมาจากใจ
ทำทุกอย่างที่ให้ได้ถ้าเธอต้องการ

แต่แล้วความไว้วางใจก็ทำร้ายฉัน
ความสัมพันธ์ของสองเราต้องร้าวฉาน
วันและคืนที่ผ่านมาด้วยกันยาวนาน
นับแต่นี้จะเป็นแค่สายลมที่พัดผ่านไป

ความหวั่นไหวในใจเธอนั้นฉันก็รู้
แต่ปิดซ่อนอยู่เพราะว่าเหตุผลบางอย่าง
เพราะฉันยังไม่อยากให้ถึงเวลาแยกทาง
ให้ถึงวันที่ต้องหมางเมินกันไป

เธอให้เขาเข้ามาฉันก็รู้
ดูจากสายตาที่เย็นชาและไม่อ่อนไหว
เหมือนตอนแรกๆที่คอยดูแลห้องหัวใจ
เพราะเธอมีใครที่ให้ได้มากกว่ากัน

อดทนเก็บมันไว้ไม่เคยบ่น
ทนกับความเย็นชาที่หยิบยื่นให้
ใจที่เคยดูดีวันนี้กลับเปลี่ยนแปลงไป
เพราะเธอมีใครที่ต้องคอยดูแล

และแล้วสิ่งที่ฉันกลัวก็มาถึง
เธอบอกมีใครคนหนึ่งเข้ามาแทนที่ฉัน
เธอบอกละอายใจที่ทำร้ายกัน
แล้วก่อนทำเคยคิดบ้างไหมว่าฉันจะเป็นยังไง

เธอบอกว่าเธอเลือกไม่ได้
จะให้เขาไปก็ติดแค่เธอชอบเขา
จะให้ฉันไปแล้วเรื่องระหว่างเรา
ฉันก็แค่คนเก่าที่เธอทิ้งไป

ขอได้ไหมให้เป็นพี่ชายเธอ
เพราะไม่เคยเจอคนหยิบยื่นความจริงใจให้
แล้วคิดบ้างไหมว่าใจฉันจะเป็นอย่างไร
ต้องทรมานไปจนถึงเมื่อไหร่กัน

ใช่สิเพราะฉันมันธรรมดา
ไม่มีเงินตราที่จะให้เธอได้
ไม่เหมือนเขาที่คอยหยิบยื่นให้
จนทำให้ใจเธอกลายเป็นของเขาอย่างง่ายดาย

				
29 มกราคม 2550 12:02 น.

เวลาฉันเหงา

นายโคมไฟขี้ใจน้อย


เพราะเราเหงาไม่เท่ากัน
ใจฉันถึงต้องเดียวดายอยู่อย่างนี้
ทั้งที่ฉันเฝ้ามองหาเธอคนดี
ว่าตอนนี้เธออยู่แห่งหนใด

หรือว่าเธออยู่กับใครในตอนนี้
ส่วนฉันมีแต่ความว่างเปล่า
ที่คอยบอกเล่าทุกๆเรื่องราว
ความทรงจำอันยาวนานกับเรื่องของเธอ

เธอจะคิดถึงฉันบ้างหรือเปล่า
ในคืนที่เปลี่ยวเหงาและอ้างว้างอย่างนี้
ส่วนใจฉันเฝ้าแต่คิดถึงเธอคนดี
เพราะใจดวงนี้ยังตัดเธอทิ้งไม่ลง

เวลาที่ฉันนั้นเดียวดาย
ไม่เคยต้องการใครที่จะมาช่วยฉัน
แค่อยากให้เรากลับมามีกันและกัน
เหมือนทุกๆวันที่เคยผ่านไป

ถึงแม้ตอนนี้ฉันกลายเป็นเพียงอดีต
ไม่มีสิทธิ์ที่จะเดินเคียงข้างเธอได้
และตอนนี้เธอเองก็มีคนตามใจ
ฉันก็ไม่เคยคิดที่จะลืมเธอเลยซักวินาที

				
28 มกราคม 2550 14:37 น.

แล้วความคิดดีๆก็มาเอง

นายโคมไฟขี้ใจน้อย

ถ้าเราเกิดเป็นแจกัน คงเป็นแค่แจกันที่รอดอกไม้ซักดอก
ที่เอามาเสียบไว้แล้ว ดูเข้ากันได้ดีกับเรา
ถ้าเราเกิดเป็นผืนผ้าใบ คงได้แต่รอคอยว่าเมื่อไหร่จะมีพู่กัน
ที่จะนำเอาสีต่างๆมาแต่งแต้มให้ชีวิตมีเรื่องราว
ถ้าเราเกิดเป็นแก้วน้ำซักใบ คงอดสงสัยไม่ได้ว่า 
เมื่อไหร่น้อ ที่จะมีใครเอาน้ำมาเติมเต็มชีวิตเราซักที
				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟนายโคมไฟขี้ใจน้อย
Lovings  นายโคมไฟขี้ใจน้อย เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟนายโคมไฟขี้ใจน้อย
Lovings  นายโคมไฟขี้ใจน้อย เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟนายโคมไฟขี้ใจน้อย
Lovings  นายโคมไฟขี้ใจน้อย เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงนายโคมไฟขี้ใจน้อย