10 มิถุนายน 2548 17:37 น.
นายหมึกซึม
อยากขอโทษ ที่วันนี้ ไม่มีรัก
อยากขอโทษ ที่ไม่ทัก รักเสมอ
อยากขอโทษ ที่ไม่ยิ้ม เมื่อพบเจอ
อยากขอโทษ ที่ตัวเธอ มองหน้ากัน
อยากขอโทษ ที่วันนี้ ฉันไม่ช่วย
อยากขอโทษ ที่ไม่รวย หัวใจฉัน
อยากขอโทษ ที่ทุกข์นี้ คิดถึงกัน
อยากขอโทษ ที่คืนวัน มันเปลี่ยนแปลง
อยากขอโทษ ที่หัวใจ ให้ใครอยู่
อยากขอโทษ ที่โฉมตรู อยู่หนแห่ง
อยากขอโทษ ที่ใจคิด จงสำแดง
อยากขอโทษ ที่ทุกแห่ง แทงใจกัน
อยากขอโทษ ที่คำตอบ ฉันมอบให้
อยากขอโทษ ที่พูดไป ไม่ใฝ่ฝัน
อยากขอโทษ ที่เวลา กันและกัน
อยากขอโทษ ที่ฉันมัน โง่ไปเอง
อยากขอโทษ ที่รอยยิ้ม ฉันมอบให้
อยากขอโทษ ที่หัวใจ ชอบใฝ่หา
อยากขอโทษ ที่ทุกสิ่ง หลงผ่านมา
อยากขอโทษ ที่เวลา ข้ารักเอ็ง....
7 มิถุนายน 2548 16:42 น.
นายหมึกซึม
แอบชอบนะ แอบอยู่ รู้รึเปล่า
ยังแอบเหงา คนเดียว ยังเปลี่ยวอยู่
ยังแอบรัก แอบคอย ตัวโฉมตรู
ยังไม่รู้ ว่าเมื่อไร ได้รักกัน
รู้ทั้งรู้ ว่าเธอ ยังมีเขา
มองกระจก ตัวเรา ได้แต่ฝัน
แอบมองเธอ แอบรัก อยู่ทุกวัน
แต่ตัวนั้น พบเธอ เหมือนเพ้อพาล
แล้วเมื่อไร จะได้ใจ ได้รู้จัก
อยากไปทัก ก็ไม่กล้า น่าสงสาร
เป็นแค่เพื่อน มิใช่ฝัน อย่างวันวาน
สุขสราญ อย่างวันหวาน ก็นานพอ
ถึงตัวเธอ ไม่อยาก เป็นเพื่อนฉัน
ถึงไม่อยาก รู้จักกัน เหมือนฉันหนอ
แต่ฉันยัง ขยันเรียน เพียรเฝ้ารอ
ยังเคล้าคลอ คอยเตือน เป็นเพื่อนกัน
6 มิถุนายน 2548 13:28 น.
นายหมึกซึม
มันเจ็บจัง เจ็บจริง เจ็บที่สุด
มิยั้งหยุด คงามเจ็บ มันเหน็บหนา
เจ็บมากมาก เจ็บเหลือ เบื่อนานา
โอ๊ยขาจ๋า ขาพลิกแพลง แสลงใจ
ไม่น่าเลย วันวานนี้ ไปวิ่งเล่น
ในตอนเย็น มิเป็นทุกข์ สุขสดใส
แต่ไม่รู้ ว่าวานนี้ ผีตนใด
มาดลใจ ให้ขาเรา เข้าพลิกแพลง
ทำอย่างไร จะหาย ได้ขาดหนา
มีวิธี ที่มีมา น่าแสลง
ตอนนี้ขา ของเรา เข้าสีแดง
เคล็ดแหงแหง ต้องหาหมอ อยู่หอใด
หมอเตือนว่า ถ้าเดิน ระวังหน่อย
ต้องค่อยค่อย ขยับ ค่อยหลับไหล
อย่าเร่งรีบ ช้าคอย แล้วค่อยไป
แล้วขาเจ้า จะปลอดภัย หายขาดดี
เรากลับมา เราเชื่อฟัง คำสั่งหมอ
ไม่รีรอ เดินเนิบเนิบ ดูเสริมศรี
อย่างเตือนว่า ให้ผองเพื่อน เดินดีดี
มองทางนี้ ให้แน่แน่ว แล้วค่อยไป
หน้าส่วนตัว
972
