15 สิงหาคม 2554 02:48 น.
นายผีน้อย
หน้าต่างน้อยปลูกต้นไม้แขวนไว้หนึ่ง
เป็นที่พึ่งเพื่อนผ่อนใจในยามเหงา
ชื่อต้นเดฟตัวน้อยด้อยร่มเงา
ประโยชน์เล่าแค่ดูเล่นเป็นพิธี
เจ้าของห้องจ้องบำรุงปรุงปุ๋ยรัก
เฝ้าฟูมฟักรักถนอมกล่อมราศี
ทั้งปุ๋ยแห้งเปียกสดรดอย่างดี
อีกหาที่หลบแดดฝนพ้นระกำ
แต่ด้วยโชคมินำพาฟ้ากลั่นแกล้ง
ท่านได้แสร้งลืมเมตตามาขย้ำ
เจ้าต้นเดฟเสพปุ๋ยเพลินเกินควรทำ
รากฝอยช้ำจุกปุ๋ยหนักสำลักตาย
โอ้ดูก่อนคนปลูกไม้ให้ความรัก
ท่านฟูมฟัก ปุ๋ย น้ำ ท่า มาก็หลาย
แต่ต้นเดฟกลับบอบช้ำโดนทำลาย
เพราะรากไม้ได้ปุ๋ยเพลินจนเกินงาม
เหมือนหวังดีประสงค์ร้ายใช้ทางผิด
กลายเป็นพิษเพาะเชื้อร้ายได้ไข้หาม
เพราะว่ารักเจ้าล้นเพลินจนเกินงาม
จึงรับกรรมต้นสลายมลายลง
เหมือนหนึ่งคนห่วงมากไปก็ไร้ค่า
ดุจเสพยาพิษเชื้อร้ายให้ใหลหลง
อีกไม่นานสัมพันธ์หายมลายลง
คงต้องปลงเช่นต้นเดฟเก็บซากเอย
8 มีนาคม 2554 01:49 น.
นายผีน้อย
อยากรู้ไหมว่าใครในใจฉัน
ที่หมายมั่นฝันใฝ่ให้ใหลหลง
อยากรู้ไหมว่าใครนั้นที่ฉันคง
ยังลุ่มหลงลึกล้ำเกินห้ามใจ
อยากรู้ไหมว่าเพราะใครให้ฉันบ้า
บ้างเริงร่าบ้างระทมตรมหมองไหม้
บ้างอบอุ่นละมุนแนบแอบอกใอ
บ้างหนาวใจเหว่หว้าเป็นบ้าบอ
อยากรู้ใครพูดคำทิ่มตำฉัน
ให้ห่างกันอย่าสนิทสิทธิเค้าขอ
อยากรู้ไหมใครใช้งานปานลากคอ
บ้างให้รอบ้างให้หาน่าเหนื่อยใจ
หากอยากเห็นเป็นดูให้รู้แน่
เพียงเธอแค่ทำตามมาอย่าสงสัย
ลองส่องดูที่กระจกอย่าตกใจ
คนอยู่ในกระจกนั้นแกล้งฉันเอย
6 มีนาคม 2554 18:02 น.
นายผีน้อย
ถึงเธอเศร้าเหงาแห้งแล้งความรัก
เพราะอกหักรักหยุดสะดุดหนี
ถึงโดนทิ้งกลิ้งกระเด็นไม่เห็นดี
เพราะเขาหนีเฉดกระโหลกโขกกระบาล
เหมือนหน้าแล้งระอุร้ายเช่นไร้รัก
ขอเธอพักหลบร้อนก่อนที่ฉัน
พอฝนพรำน้ำมาค่อยว่ากัน
ขอเธอนั้นผ่านร้อนนอนสุขใจ
เหมือนไม้งามไม่เคยไร้ได้น้ำฝน
ดุจเหมือนคนงามตาหน้าสดใส
แม้นเธอโสดคงชั่วคราวโปรดเข้าใจ
คนสวยใสแม้อกหักมักไม่นาน
หน้าส่วนตัว
2316
