23 กันยายน 2547 15:55 น.
นายนีออน
อยากให้รู้ว่าคิดถึง
อยากให้รู้ยังคนึงห่วงหา
อยากให้รู้ไม่ไปไหนให้ไกลตา
อยากให้รู้ว่าห่วงใย
มีความสุขนะในวันนี้
วันที่ไม่มีฉันเคียงข้างเข้าใจไหม
เธอมีเขาที่รักมาก กว่าใครใคร
จงร้องไห้ออกมาเพราะอิ่มเอม
คิดถึงนะคนดีที่รู้จัก
คิดถึงครับแม้ไม่ได้อยู่ใก้ลๆ
ฝากให้เขาคอยห่วงใย
ฝากเธอไว้ในอ้อมกอดเขาให้ดูแล
นายนีออน
17 กันยายน 2547 16:07 น.
นายนีออน
<
b>
สวัสดีครับผม
ฉันมีเธอเพียงแค่หนึ่ง
เธอจะซึ้งคำหวานหวานของฉันไหม
เธอจะเชื่อใจฉันมากเพียงไร
ขอคำตอบได้ไหมเธอคนดี
เธอมีใครใครคนนั้น
เธอยังรักผูกพันกันหวานชื่น
เธอจะมีฉันไว้ทำไมให้กล้ำกลืน
ให้ฉันตื่นพบความจริงเถอะนะเธอ
นายนีออน
15 กันยายน 2547 15:18 น.
นายนีออน
เธอคงโตขึ้นแล้วจริงจริง
เธอนั้นมีทุกทุกสิ่งดั่งใจฝัน
เธอก้าวเดินไปข้างหน้าทุกทุกวัน
เธอนั้นมีร้อยพันสิ่งดีดี
เธอแบ่งปันความรักให้ใครอื่น
เธอหยิบยื่นความรักให้ในวันนี้
เธอได้รับมิตรภาพและไมตรี
เธอจึงมีวันวันนี้ที่สวยงาม
เธอเป็นใครหลายคนอาจไม่รู้
เธอคงอยู่ทุกแห่งหนให้คนถาม
เธอเฝ้าดูคอยห่วงใยและติดตาม
เธอคนงามทรามวัยและใจดี
เธอเคยเหงาบ้างไหมในชีวิต
เธอเคยคิดท้อแท้ไหมในวันนี้
เธอเคยบอกใครต่อใครไหมคนดี
เธอเคยมีน้ำตามาเหมือนกัน
เธอเข้มแข็งทุกทุกทีที่เจ็บปวด
เธอร้าวรวดมากแค่ไหนในวันนั้น
เธอยืนขึ้นด้วยแรงใจทุกทุกวัน
เธอเชื่อมั่นวาดฝันวันเป็นจริง
เธอมีแล้ววันนี้ที่สำเร็จ
เธอคือเพชรเม็ดงามกว่าทุกสิ่ง
เธอมีรักที่อบอุ่นยามพักพิง
เธอมีจริงทุกที่ทุกโมงยาม
นายนีออน