20 มีนาคม 2550 11:26 น.
นายธนา
กระแสเกาหลีกรี๊ด เต็มเมือง
แฟชั่นโสมรองเรือง ทั่วหล้า
เคป๊อบลั่นกระหึ่มเมือง ไปทั่ว ไทยนา
ซีรี่ย์ดังคับฟ้า หลงเพ้อตามกัน
เห่อตามเขาอีกแล้ว ไทยเอย
คราวก่อนพี่ยุ่นเคย ครองฟ้า
คราวนี้เกาหลีเลย ขอบ้าง สักที
แล้วไผ่อีกละคราวหน้า จะให้ไทยตาม
เมื่อไหร่หนอไทยนี้ ภูมิใจ ในไทย
ไม่คิดเลียนแบบใคร แอบอ้าง
แบบไทยไฉไลได้ ใยต้อง เลียนมา
ภูมิใจในไทยบ้าง สักครั้งเถิดไทย....
20 มีนาคม 2550 10:48 น.
นายธนา
หากถามว่าวันไหนไม่รักเหรอ
ฉันขอบอกกับเธอว่าวันนั้น
พระอาทิตย์จะส่องแสงแทนพระจันทร์
ยามกลางวันเปลี่ยนเวลามากลางคืน
.................................................
ดวงอาทิตย์ขึ้นจากฟากที่เคยตก
เหล่าฝูงนกออกหากินบินบนพื้น
ไก่ขับขันประชันเสียงตอนที่ยงคืน
คนกลับเอาหัวยืนเดินพื้นดิน
.................................................
มหาสมุทรสุดคนาเล็กกว่าหนอง
สายแร่ทองด้อยค่ากว่ากรวดหิน
ดวงดาราต่ำค่ากว่าพื้นดิน
โคกัดกินเนื้อเสือเพื่อดำรง
.................................................
เหล่าฝูงปลาแหวกว่ายกลางเวหา
ชาติพันธุ์กาสง่างามล้ำกว่าหงส์
เครือเถาวัลย์พันแถวเป็นแนวตรง
ฟ้าน้อมลงแทบเท่าพสุธา
.................................................
และวันนั้นฉันจะไม่รักเธอ
ไม่คิดถึงพร่ำเพ้อละเมอหา
ไม่ร้องขอแม้นเธอจะจากลา
ไม่มีน้ำตาแม่ว่าเธอไม่รักกัน
.................................................
20 มีนาคม 2550 10:41 น.
นายธนา
อวลอบอวลไอดินกลิ่นใบหญ้า
อ้าวอบอ้าวลมร้อนพาฟ้าโปร่งใส
แดดแผดเผาเร้าร้อนอ่อนทรวงใน
ใจเอ๋ยใจใจเจ้าร้อนอ่อนระทวย
สายลมหอบออบอ้อมล้อมทิวฟ้า
เมฆหายหน้าฟ้าใสให้สดสวย
แสงส่องสายสว่างแสงแจ้งอำนวย
ลมระรวยพวยพัดรัดทุ่งมา
ระลอกร้อนเริ่มล้อมฟ้าพาอบอ้าว
ไล่ลมหนาวจากไปไกลสุดหล้า
ยอดหญ้าแห้งแกว่งไกวใบไปมา
ลมเอื่อนช้าพาพัดจัดความเย็น
สายลมร้อนล่อนกระแสเข้าแผ่ห่ม
เริ่มปะพรมทุกพื้นผองละอองเห็น
เปลววะแวบแสบผิวเนื้อเหลือลำเค็ญ
แสงแดดเด่นเห็นลมรอนแล้วอ่อนใจ
20 มีนาคม 2550 10:27 น.
นายธนา
น้ำใสใสไหวนิ่งในอ่างน้อย
จอแหนลอยแพรกกระจายรายเต็มอ่าง
สาหร่ายไหวพลิ้วสายย้ายตามทาง
ขนาบข้างก่อบัวที่ยั่วยวน
.............................................
หินก้อนน้อยว่างสลับกับก้อนใหญ่
ทับกันไปเด่นชัดจัดเป็นสวน
บนปลายน้ำมีดอกบัวสีเรียบนวล
ชมแล้วชวนอ่อนไหวใจภิรมย์
..............................................
แผงใบบัวลอยเท่ากับระดับน้ำ
ก้านใบล่ามตามสายใบแผ่ห่ม
ห่มพื้นน้ำห่มกันแสงห่มกันลม
เป็นแผงร่มร่มเย็นเย็นชื่นใจ
................................................
ปลาตัวน้อยแหวกว่ายไล่จับกัน
ช่างสุขสันต์งดงามความสดใส
แผ่เรียวหางกระจ่างสีที่จับใจ
งดงามให้ใจหลงพรางหางนกยูง
...............................................
เจ้าปลาสอดแทรกสอดที่ซอกหิน
ปากดูดกินตระใคร่ใหญ่อยู่ในฝูง
เกิดอิจฉาเจ้าปลาหางนกยูง
จึงว่ายสูงขึ้นไล่คว้ากัดหางมัน
...............................................
ความอิจฉาเกิดขึ้นได้ในคนสัตว์
แต่จงหัดปล่อยว่างอย่างผ่อนผัน
อย่ายึดมั่นอยากมีอย่างใครกัน
แล้วใจนั้นจะไม่ยากลำบากใจ
...............................................
จงพึงพอพอใจในสิ่งมี
แล้วความสุขเปรมปรีด์จักสดใส
ไม่มีใครเหมือนเราเราเหมือนใคร
จงภูมิใจในสิ่งที่มีอยู่เอย.....
20 มีนาคม 2550 09:15 น.
นายธนา
จันทร์เลื่อนลอยคอยใครที่ใจฟ้า
แสงอ่อนล้าด้วยเหตุใดใยจึงหมอง
ไม่สดใสแลอร่ามยามข้ามอง
ไม่สุขผ่องแพรวพราวเหมือนดาวดวง
......................................................
ค่ำวันนี้มีเรื่องราวปวดร้าวนัก
เพราะความรักทำให้ใจห่วงหวง
กลัวจริงหนอท้อจริงนักรักคนลวง
เศร้าในทรวงเหลือกระไรหนอใจเรา
.......................................................
นวลจันทร์หมองนองใจฉันนั้นหวั่นไหว
เฝ้าวิ่งวนวุ่นวายเพราะพ่ายเขา
เลยปวดราวอ้าวระบบถาถมเอา
จนเจ็บเศร้าหนาวสั่นหวั่นหัวใจ
........................................................
จันทร์เอ๋ยจันทร์รั้นใจไฉนหนอ
ข้าคอยรอเพ้อฝันจนหวั่นไหว
เหนื่อยแล้วหนอท้อแล้วหนาปัญหาใจ
จะมีไหมใจชนะบ้างสักครา
.......................................................
ลาลมเอ๋ยเผยจันทร์ดันหมู่เมฆ
ร่ายมนต์เสกไล่มืดหมองที่ครองฟ้า
จันทร์จึงแย้มแก้มยิ้มปริ่มอุรา
นวลผ่องจ้าฟ้าสว่างกระจ่างไกล
.......................................................
แต่ไฉนหัวใจข้ายังว้าเหว่
ยังร่อนเร่เตร็ดเตร่เถลไถล
ไร้จุดหมายปลายทางวางให้ไป
ไร้มือใครมารุดชุดนำพา
.......................................................
จันทร์เอ๋ยจันทร์หวั่นไหวหัวใจแท้
ใจมันแพ้ใจแล้วหนอท้อหนักหนา
แม้นจันทร์แจ่มใจไม่แจ่มแต้มน้ำตา
เพราะเหว่ว้าเกิดรักษาปัญหาใจ...