26 พฤษภาคม 2551 22:07 น.
นายธนา
อยากจะเขียนบทกลอนสุนทรหวาน
ร้อยประสานคำงามทั้งความหมาย
ให้คนอ่านได้คิดอภิปราย
เข้าใจง่ายรู้คือสื่ออย่างไร
อยากจะเขียนบทกวีมีคุณค่า
ทั้งเฉียบคมด้วยปัญญาน่าเลื่อมใส
ไม่ซ้ำคำซ้ำความอยู่ร่ำไป
เหมือนครูกลอนสอนไว้แต่บางบรรพ์
อยากจะเขียนกลอนดีลีลาล้ำ
แต่อับจนถ้อยคำนำรังสรรค์
จึงต้องปรือฝีมือทุกวานวัน
ด้วยมุ่งมั่นเป็นกวีที่ปรีชา
แม้นอยากร้อยถ้อยกลอนสุนทรหวาน
ต้องรักอ่านฝึกเขียนเพียรศึกษา
พรสวรรค์หรือจะสู้แสวงมา
ยอดกวีไร้ตำราหาใดมี...
19 พฤษภาคม 2551 06:45 น.
นายธนา
แกงส้มต้มไก่ไข่ลูกเขย
หมอแกงหอมนมเนยขนมชั้น
ข้าวสวยหุงสุกใหม่ตักใส่ขัน
จัดคาวหวานพร้อมพลันด้วยศรัทธา
เด็ดดอกบัวจากริมน้ำสามสี่ดอก
แล้วมัดตอกไม้ไผ่ใส่ตะกร้า
แต่งตัวให้สำรวมกิริยา
เพื่อรักษาประเพณีอันดีงาม
แม่เดินถือตะกร้านำหน้าพ่อ
พ่อเดินต่อหิ้วปิ่นโตสะพายย่าม
ลูกก็ถือกระติกน้ำเร่งเดินตาม
ด้วยทั้งสามมุ่งหมายไปทำบุญ
ตักบาตรพระฟังธรรมะเทศนา
รับศีลห้าชี้นำใจให้อบอุ่น
ก่อกุศลผลกรรมนำเจือจุน
เพื่อกักตุนความดีปูทางไป
ด้วยเราเกิดใต้บวรพระศาสนา
จงพึ่งพาหลักธรรมนำทางใส
หมั่นทำบุญทำทานสราญใจ
บุญจะส่งผลให้เราได้บุญ...
15 พฤษภาคม 2551 20:53 น.
นายธนา
ลมลัด พัดพลิ้ว ลิ่วมา
ยอดไม้ ใบหญ้า สั่นไหว
เมฆคล้ำ ลอยต่ำ รำไร
ฟ้าแลบ แปบใกล้ สายตา
คำคราม ฮามฮืม ครึ้มเข้ม
ดำเต็ม หม่อนหมอง ท้องฟ้า
ไม่นาน หยดน้ำ พรำมา
อาบนา อาบไร่ ไพรพง
ลำธาร เฉพาะกิจ ผลิตสาย
น้ำไหล มิหาย ทางหลง
ไหลสู่ แอ่งต่ำ น้ำลง
ขังตรง บึงหนอง คลองตม
ฝนเอย ฝนซา ฟ้าใส
ชุ่มชื่น พืชใบ งามสม
ทุ่งข้าว เขียวช่อ รอชม
อุดม สมบูรณ์ พูนพน
ฝนเอย ฝนมา ครานี้
ของจง พอดี เถิดฝน
อย่ามาก อย่าน้อย ปล่อยจน
ผู้คน เดือดร้อน อีกเลย
13 พฤษภาคม 2551 20:16 น.
นายธนา
วาโยวิบัติก้าว รอนราน
อิระวดีถึงกาล ขุ่นข้น
ตะเลงพ่ายภัยพาล พัดพล่าน เมืองเฮย
ธรรมชาติร้ายเหลือล้น หลบลี้หนีใด
อนิจจาพม่าแท้ เจ็บตาย
ม่านร่มลมทลาย ดับดิ้น
เกลื่อนกลาดร่างวางวาย หลายหมื่น ชนนา
เวรกรรมใดไป่สิ้น พม่าซ้ำสะเทือนเมือง
ธรณีพิโรธแล้ว หรือไร
สั่นสะท้านกังวานไกล กว่าด้าว
เมืองจีนแผ่นดินไหว ดับสิ้น ชนเฮย
เสฉวนยิ่งร้ายร้าว ราบทั้งมวลเมือง
โอ้โศกวิโยคย้ำ โลกา
เมืองม่านมิทันซา เรื่องเศร้า
จีนก็พบภัยพา สานต่อ โศกนา
ศพกว่าหมื่นฝังเฝ้า อยู่เหย้าซากพัง
ฤาโลกาวิปลาสล้าง ทำลาย
ให้ชีพชนวอดวาย แน่ช้ำ
คงโกรธเหล่าทั้งหลาย มิรักษ์ โลกนา
โลกจึ่งมาเตือนย้ำ ว่าช้าอาจมลาย
โลกร้อนโลกจึ่งร้อน บรรลัยกัน
เกิดเหตุเภทภัยพลัน ทั่วหล้า
ทางแก้หนึ่งเดียวนั้น ต้องรักษ์ โลกเฮย
เร็วท่านเราอย่าช้า ช่วยพร้อมเพียงกัน
6 พฤษภาคม 2551 22:01 น.
นายธนา
ชนใดในโลกล้วน เกิดมา
พบผ่านการณ์นานา ร่วมร้อย
มีดีมีร้ายพา สุขทุกข์ ใจเฮย
แล้วแต่พบมากน้อย ซึ่งล้วนบุญกรรม
เราเกิดประเสริฐแล้ว ทำดี เถิดเฮย
สร้างสิ่งบุญบารมี ก่อไว้
ตายไปไป่ไร้มี บุญเกื้อ บั่นกรรม
ความดีย่อมหักไซ้ ลดร้ายคลายลง
แม้นเคยคิดชั่วช้า สามานย์
แต่ชั่วใช่สันดาน สุดแก้
ปรับตัวใหม่ทันท่าน ผิดรู้ เตือนตน
เสริมกุศลหนุนแม้ มอดม้วยจักดี
คนเราก็เท่านี้ เกิดมา
หาอยู่คงกัลป์ปา มั่นล้ำ
จงสมซึ่งบุญญา เก็บก่อน ดับเฮย
คุณค่าดีจักค้ำ ส่งเจ้าไปดี
หน้าส่วนตัว
1029
