กาลครั้งหนึ่งนานผ่านไปแล้ว รักหวานแววแล้วผ่านใจหม่องหม่น เคยมีใครอยู่ด้วยเคียงกมล ต้องกลับทนข่มขืนหมื่นความจำ ในดวงตายังพร่ามัวด้วยพิษรัก อยากหาหลักปลักใจหายเพ้อพร่ำ ลืมทุกข์ร้อนถอนละทมใจดำดำ ให้ใจช้ำกลับมาดีเหมือนเดิม
ให้ความรักนำทางเดินชีวิต ปล่อยดวงจิตดวงใจลอยตามฝัน จะลงเหว่หรือขึ้นสรวงสวรรค์ ตามแต่มันจะเป็นบอกกับใจ หนทางเดินทุกทางมีขวากหนาม มีใช่ห้ามแต่ท้าให้เข้าใกล้ หวังในรักอุปสรรขว้างขวากใจ ขอหัวใจเรามั่นไม่หวั่นเลย
หน้าส่วนตัว
794
