17 มิถุนายน 2548 18:36 น.
นายดนตรี
ภมรบินลอยล่องชมบุปผา
พวงผกาสีสวยรวยน้ำหวาน
ชมพูเด่นเห็นเป็นดอกพุดตาล
โน้นก็บานราตรีกลิ่นชื่นใจ
ดาวเรืองเหลืองแอร่มแข่งชูช่อ
อีกยังก่อพุทธรักษ์บานสดใส
บานชื่นบานเช้าบานทั่วไพร
อีกบานได้ไม่รู้โรยชื่อน่าฟัง
จำปีจำปาคละครุดอกบุหงา
อีกชบาอัญชันดอกแตรสังข์
ธรณีสารศุภโชคต้นกระชัง
แม้กระดังงาเจ้าลืมไม่ลง
แมลงลิ้มชิมรสหวานซาบซ่าน
เกษรหวานปานเปรียบให้ใหลหลง
หวานไม่ลืมบุปบาเมืองป่าดง
ภมรนี้ยังคงจำเจ้ามิลืมเลือน
17 มิถุนายน 2548 18:25 น.
นายดนตรี
นกกรงทองกระพือปีกหาทางออก
โดนล้อมคอกอกกบินสิบ่ได้
กรงทองสวยเลิศหรูศิวิไล
แต่ในใจกลับทุกข์เศร้าฤดี
อยากจะบินปีนฟ้าได้ดังฝัน
แต่กลับกั้นด้วยกรงปลงดิถี
โอ้วิหกนกโดนคั่งหมดทางที่
จะบินหนีกรรมใดไหนข้าทำ
12 มิถุนายน 2548 11:53 น.
นายดนตรี
ยืนกางแขนค้างไว้อ้าอย่างนี้
เผื่อจะมีใครบนฟ้าหล่นมาบ้าง
ยืนหลับตาลองดูเผื่อมีทาง
เป็นจริงบ้างบางทีมีใครมา
เบื่อตามหาเรี่ยวแรงเมื่อยเหนื่อยอ่อน
คนปลิ้นปล้อนจนเป็นบ้า
มาขอฟ้าโปรดจงกรุณา
ฟ้าจ๋าฟ้าเมตตาส่งมาที
12 มิถุนายน 2548 10:45 น.
นายดนตรี
ฟังสำเนียงเสียงสาส์นจากสีดา
โถยักษาอย่างเราใครเขารัก
น้ำตานองรินไหลทั่วสิบพักตร์
โถน้องรักสีดาพี่นี้ตรม
ถึงเจ็บแค้นยอมห่มลมฟ้าหนาว
ยอมคืนเจ้าให้รามตามหาสม
พี่นี้มันชายชู้ไม่อาจชม
เชยแค่ดมเด็ดเจ้าคงไม่ดี
ปล่อยไม้งามอยู่กับต้นเช่นต้นไม้
ไม่เก็บไปบังคับใจเอาใจพี่
รอทิ้งก้านลงดินเป็นธุลี
พี่คนนี้จะเก็บเจ้ามาเชยชม
วันนี้สุขขอให้สุขไปอย่างนี้
วันใดมีร้าย ร้าย ไข้ขื่นข่ม
ส่งสาส์นบอกแจ้งลอยตามลม
อย่าเก็บอมความทุกข์ไว้เลยนา
พี่ยังเป็นพี่อย่างนี้อยู่
รู้และรู้ฐานะต้องที่รักษา
จะแลดูมองน้องไม่ไกลตา
ยังห่วงหาไม่ตัดรอนจากไมตรี
มีเวลาเจรจาพาทีกล่าว
มีเรื่องราวเล่าขานบางคนดี
ทศพักตร์อัปลักษณ์คอยตรองนี้
อย่าลืมพี่สีดาน้องคนงาม
12 มิถุนายน 2548 09:14 น.
นายดนตรี
อย่าร้องไห้เลยนะที่รักฉัน
ลืมเรื่องวันร้าย ร้ายผ่านไปหนา
อยู่กับฉันตรงนี้อย่าระอา
ไม่โทษว่าเธอไม่ดีก่อนที่เป็น
ลืมเรื่องเขาที่ทำให้เธอเจ็บ
อย่าไปเก็บมาจำลืมที่เห็น
ฉันคนนี้จะดูแลให้เธอเย็น
ขอเธอเป็นคนดีของฉันพอ
ให้พรุ่งนี้สดใสคืนชีวิต
อย่าไปคิดที่เจอปล่อยไปหนอ
ยิ้มเถิดนะคนดีฉันจะรอ
พอที่ทุกข์ร้าย ร้ายหยุดเสียที
หน้าส่วนตัว
1748
