31 กรกฎาคม 2551 12:01 น.
นายคเชนทร์
เขาไม่เคยคิดถึงเราผู้เศร้าสร้อย
เขาไม่ค่อยคิดถึงเราผู้เฝ้าหา
เขาไม่เคยเอ่ยรักเราสักครา
เขาหนีหน้าจากเราผู้เฝ้ามอง
เขาไม่รู้หรือไรใจเราเศร้า
เขาไม่เข้าใจเราว่าเศร้าหมอง
เขาถึงปล่อยเราช้ำน้ำตานอง
เราขอปองเขานั้นนิรันดร
30 กรกฎาคม 2551 13:10 น.
นายคเชนทร์
อย่ายึดศักดิ์ยึดศรีเหนือชีวิต
หากคิดผิดคิดใหม่ยังไม่สาย
โลภโกรธหลงปรงไว้ไม่วอดวาย
รักษากายวาจาใจให้มั่นคง
มีเมตตากรุณาพาสติ
สุจิปุลิพิชิตงานการประสงค์
อิทธิบาทสี่มีไว้พอใจจง
อบายมุขหมดลงตรงคุณธรรม
ฆราวาสธรรมค้ำจุนหนุนรักบ้าน
คำโบราณขานรับไว้ไม่ถลำ
สุภาษิตสอนใจไว้ประจำ
วัฒนธรรมนำไทยให้ชื่นบาน
รู้รวมรักสามัคคีเป็นที่ตั้ง
รู้ระวังกำลังใจไทยกล้าหาญ
รู้พอเพียงเพียงพอต่อต้องการ
รักในหลวงห่วงลูกหลานสร้างสานไทย
28 กรกฎาคม 2551 10:12 น.
นายคเชนทร์
ดั่งเทียนดับลับวูบควันธูปหมด ราษฎร์สลดจรดเศร้าเฝ้ากำสรวล
พระพี่นางกัลยามาประชวร พระทรงด่วนสวรรคาลัยไม่หวนคืน
นึกทุกคำจำทุกบทจดทุกครั้ง ที่ทรงยังยืนอยู่คู่แผ่นผืน
ราษฎร์เคารพนพนำด้วยกล้ำกลืน พร้อมหยัดยืนฟื้นโครงการธารน้ำใจ
จะรวมแสงสีรุ้งให้มุ่งต่อ จะสานก่อทองานร่วมขานไข
นราธิวาสราชนครินทร์ปิ่นหทัย สยามอาลัยไทยทั่วหล้าลาพระองค์