9 มิถุนายน 2547 18:59 น.
นายกระต่ายขาว
ในมุมเงียบๆของบ้าน มีเด็กน้อยคนหนึ่งมองงานเลี้ยงวันเกิดของตัวเองอยู่อย่างว้าเหว่ เขาเฝ้ารอเพื่อนรอของขวัญจากเพื่อนๆ ที่ได้ไปบอกไปชวนมาเมื่อตอนกลางวัน แต่ตอนนี้ไร้คนมา ยิ่งดึกเด็กน้องคนนี้ก็ยิ่งเศร้ายิ่งคิดว่าตัวเองไม่มีค่าไม่มีความหมาย แต่อยู่ๆเด็กน้อยได้ยินเสียงหญิงชราซึ่งเป็นยายของตนร้องเรียกให้มานอนดึกแล้ว ยายเป็นห่วง เด็กน้อยคนนี้ดีใจมากที่เขาได้ของขวัญที่มีค่าที่สุดจากยาย.....
อ่านแล้วคุณคงเขาใจว่าในวันเกิดเรามองข้ามสิ่งสำคัญไปหลายอย่างแม้แต่คนที่รักเรา...แต่กลับหวังที่จะอยากได้สิ่งที่เทียบไม่ได้เลยหลับสิ่งที่มองข้ามไป
หน้าส่วนตัว
1697
