16 กันยายน 2547 16:56 น.
นายกระต่ายขาว
ลมหนาวเอาหนาวฟ้ามาห่มอุ่น
หมอกละมุนหนุนหมอกนอนสบาย
สายลมพัดหยิบมาเป็นหมอนกาย
พักเหนื่อยหน่ายการงานที่เคยทำ
มาดูจันทร์ทีวีสีเหลืองแจ่ม
ทุกขึ้นแรมมองไปให้คมขำ
ธรรมชาติเพือนข้าที่สุขล้ำ
ทุกวันค่ำลำแต้หน้อปี้อ้าย...
16 กันยายน 2547 16:46 น.
นายกระต่ายขาว
สโรงามบานผลิสักการะ
บูชาพระรัตนไตรสิ่งทั้งสาม
ผลิผ่องผุดบริสุทธ์ไร้กลิ่นทราม
มีแต่ความปลื้มถิ่นแม้อยู่ตม
ทำสิ่งสูงมุ่งดีไม่คิดต่ำ
การกระทำนำสู่สิ่งเหมาะสม
เลือกเกิดบ่ได้แต่ทำให้นิยม
ให้คนชมเช่นบัวแม้อยู่ตม
16 กันยายน 2547 16:30 น.
นายกระต่ายขาว
ฝากบทกลอนผ่านเว็บไหลตามสาย
ลอยอากาศใสใสให้ไปหา
ถึง...ผลิใบใครคนนั้นสู้วัยกล้า
อยากรู้ว่าท่านเป็นใครนามอะไร
อยู่ที่ไหนด้วยทราบอยากรู้ความ
คอยติดตามบทกลอนเป็นกำลังใจให้
ขอขอบคุณที่ท่านมีน้ำใจ
ไม่รู้ใครแต่ขอบใจขอบคุณจริงๆ
......................ขอบคุณท่านผู้มีอุปการคุณครับผม mycrophone@hotmail.com
14 กันยายน 2547 16:42 น.
นายกระต่ายขาว
ผมเองเป็นลูกทุ่งอยู่บ้านนอก
เพิ่งได้ออกมาดูแสงสีสรร
มาเมืองหลวงครั้งแรกก็งงงัน
ไม่รู้ทันเท่าคนเมืองวิไล
อยู่บ้านนอกคอกนากินผักหญ้า
ตามคันนาเอาทำกินได้
อยู่เมืองสวยสวยด้วยแสงสีไฟ
แต่จิตใจใครเหล้าเขาจริงจัง
14 กันยายน 2547 14:26 น.
นายกระต่ายขาว
มีซักคราวบ้างไหมที่หมดทุกข์
ได้สบสุขลืมทุกข์ที่เคยพบ
อยากสมหวังดังใจมาบรรจบ
เพื่อสยบความช้ำที่เคยมี
หม่นหมองดองรักมาหลายหน
เศร้าทุกข์ทนรนอยู่กับรักนี้
มีทางไหมที่เปลี่ยนร้ายกลายเป็นดี
เพื่อให้มีความรักที่ดีพอ