22 มิถุนายน 2547 16:57 น.
นายกระต่ายขาว
ค่ำมืดดึกดื้นนอนไม่หลับ
นอนขยับกลับกายพลิกหลายหน
คืนนี้หนาวร้าวด้วยฤทธิ์ไอฝน
ละอองฝนทนหนาวร้าวอุรา
ในที่นี้มีใครยังหนาวบ้าง
ไร้คนข้างวางใจไม่เคยหา
รอมาคู่ห่มหนาวอุ่นแทนผ้า
คงหลับตาฝันได้ไม่ยากเลย...มามะมาอุ่นกันน่า.
..นะนะหนาว
18 มิถุนายน 2547 19:36 น.
นายกระต่ายขาว
รู้ตัวดีว่าไม่ดีอย่างใครเขา
รู้ตัวเราว่าเราไม่ควรคู่
น้อยใจตัวกัดฟัดแข็งใจสู้
ไม่ให้รู้ว่าเรานั้นอ่อนแอ
ปล่อยเธอไปให้เจอคนคู่ควร
อย่าเรรวนหวนรักปล่อยอย่ามาแคร์
ปล่อยคนธรรมดาอย่างฉันให้พ่ายแพ้
ปล่อยให้แผลในใจมันหายเอง
14 มิถุนายน 2547 21:30 น.
นายกระต่ายขาว
ค่ำมืนดึกดื้นนอนไม่หลับ
นอนขยับกลับกายพลิกหลายหน
คืนนี้หนาวร้าวด้วยฤทธิ์ไอฝน
ละอองทนทนหนาวร้าวอุรา
ในที่นี้มีใครยังหนาวบ้าง
ไร้คนข้างวางใจไม่เคยหา
รอมาคู่ห่มหนาวอุ่นแทนผ้า
คงหลับตาฝันได้ไม่ยากเลย...มามะมาอุ่นกันน่า.
..นะนะหนาว
14 มิถุนายน 2547 13:03 น.
นายกระต่ายขาว
อำนาจแห่งความคิดถึง
ฝั่งตรึงแอบใจทุกที่ร่ำไป
แม้วันคืนไม่เห็นหน้าคราใด
เฝ้าฝันไปใจเลือนลอย
ทุกเวลาเฝ้าห่วงหา
รอให้มาพบหน้าเจอซักน้อย
ได้พบหน้าสมดั่งคอย
ได้พบพลอยชื่นสุขใจ
14 มิถุนายน 2547 12:54 น.
นายกระต่ายขาว
ใต้เงาจันทร์จันทร์รู้ไหมใครเหงา
ใต้ดวงดาวหนาวใจใครจะเหมือน
นอนดูดาวหนาวใจมองดูเดือน
ไร้เพือนเยือนห่างหายไปไกลตา
แม้คนรักพรากไกลจรห่างหน
ให้ทุกข์ทนรนรานคอยตามหา
ผ่านวันคืนหมื่นค่ำตามเวลา
ดูทีท่าว่าเราเหงาอีกนาน
หน้าส่วนตัว
736
