22 เมษายน 2547 19:14 น.
นายกระต่ายขาว
มีความรักทำใจให้คลายเหงา
แต่หาเหาใส่หัวเขาเปรียบเทียบ
ทำคนดีเป็นร้ายเคยเงียบเงียบ
ไม่มีเปรียบใดป่านรักของคน
มนุษย์ชาติแตกต่างกันกับสัตว์
ผู้คนวัดจริยาที่ว่าเป็นนรชล
นิรรักไม่ได้อย่างใจตน
คงต้องทนสุขทุกข์กันต่อไป
22 เมษายน 2547 17:45 น.
นายกระต่ายขาว
คนโดนทิ้งกับอีกคนที่ทิ้งไป
คิดว่าใครคนใดจะเจ็บกว่า
คนโดนทิ้งอาจดูน่าโศกา
อาจต่อว่าคนที่ทิ้งนั้นไม่ดี
ใจคนทิ้งบางคนนั้นปวดสุด
ไม่อยากหยุดความรักให้แบบนี้
แต่คนรักต่อไปคงไม่ดี
ใช่อยากหนีทิ้งรักให้อับปาง
เลิกร้างกันคำนี้ดุเจ็บปวด
ใช่จะอวดดีเด่นอย่างกล่าวอ้าง
ใจยังรักยังห่วงแต่ขอห่าง
ไม่เกลียดชั่งห่างไปด้วยไมตรี
คิดดูเองรักไปมันต้องฝืน
มันไม่คืนหวานหอมเหมือนก่อนนี้
รักกันไปทนทำไมให้เจ็บฟรี
มันไม่มีอะไรดีเพิ่งขึ้นมา
กลอนนี้ผมแต่งจากชีวิตและความรู้สึกที่แท้จริงครับผม อ่านแล้วเป็นอย่างไรบ้างเขียนบอกด้วยครับผม ขอบคุณ
22 เมษายน 2547 17:35 น.
นายกระต่ายขาว
วิธีรักรู้เรียนไม่ต้องสอน
วิธีถอนรักคืนทำไฉน
วิธีลืมความรักทำอย่างไร
วิธีได้เขาคืนคงไม่มี
วิธีหนีความรักอยากจะรู้
วิธีอยู่คนเดียวคงดูดี
รู้รักได้ไม่รู้ลืมความช้ำชี
ทำไงดีมีรักไม่ดีเลย
22 เมษายน 2547 17:25 น.
นายกระต่ายขาว
ฉันรู้ว่าทำเธอให้เสียใจ
ด้วยนิสัยแย่แย่ชายคนนี้
ทำให้เธอว้าวุ่นอยู่ทุกที
ต้นเหตุนี้ฉันเองเป็นคนทำ
ยิ่งนานไปใจเธอดูเหนื่อยอ่อน
เหมือนอยากถอนความรักที่ชอกช้ำ
เธออาจเห็นรักฉันไม่สมคำ
บางครั้งทำเธอเหมือนไม่แยแส
ไม่เหมือนคนรักกันที่ดูแล
ไม่ค่อยแคร์รักเธอสักเท่าไหร่
แต่อยากบอกในใจที่ฉันคิด
ทุกช่วงนิจนิรันดร์เฝ้าฝันใฝ่
มีเพียงเธอคนเดียวอยู่ในใจ
ไม่เคยให้ใจใครให้เพียงเธอ
22 เมษายน 2547 16:23 น.
นายกระต่ายขาว
เลือกดอกไม้จากร้านซื้อมาฝาก
ดูไม่มากพอใจอย่างอยากให้
เพียงดอกเดียวกลัวเขาไม่พอใจ
กลัวดอกไม้ไร้ความงามเขาไม่มอง
เพราะคิดถึงอย่างมากจึงมาหา
แต่กลัวว่าของฝากจะหมอง
มีดอกไม้ดอกเดียวกลัวคงต้องตรอง
เพราะเขาปองรถเก๋งคันงามงาม
หน้าส่วนตัว
547
