10 กรกฎาคม 2545 16:37 น.
นานที
นานนานจะได้มาตรงนี้
คิดถึงเหลือทีคนดีรู้ไหม
ก็พอรู้เธอเองไม่ชอบใจ
ที่ฉันต้องหายไปทีละนานนาน
ความจำเป็นนะเธอก็รู้
ชีวิตไม่ได้มีอยู่แค่เราเท่านั้น
เรายังมีคนของเราเองให้ผูกพัน
แม้เรารักกันเท่านั้นไม่พอ
วันนี้ได้มาเจอกัน
ทั้งที่ผ่านนานวันเธออาจทดท้อ
แต่เราก็เจอกันแล้วคงเพียงพอ
ที่จะเติมต่อซึ่งกำลังใจ
เข้มแข็งมากมากรู้รึเปล่า
หากว่าเธอเหงาคิดถึงฉันได้ไหม
แม้ไม่สามารถมาอยู่ต่อหน้าเธอได้ดั่งใจ
แต่สัญญาว่าจะส่งชีวิตและลมหายใจให้มา
จะไปแล้วนะคนดี
ฤกษ์งามยามดีจะเร็วรี่มาหา
หากว่าว่างและหากมีเวลา
จะรีบมาตามหาคนดีของใจ
.................................................................................................
10 กรกฎาคม 2545 16:13 น.
นานที
ใครบางคนเดินผ่านไปแล้ว
ใครบางคนกำลังร้องไห้
ใครบางคนไม่มีแม้ความเห็นใจ
ใครบางคนร้องไห้แทบวายชีวา
ใครบางคนยังยืนอยู่ตรงนั้น
ในวันที่ใครอีกคนจากไปช้าช้า
ใครบางคนเพียงรอที่จะเช็ดนํ้าตา
ดูแลเห็นค่าของใครบางคน
2 มีนาคม 2545 19:40 น.
นานที
เงียบไปเป็นอะไรรึเปล่า
.................................
.................................
.................................
มีแต่ถ้อยคำที่อยากจะบอก
หากก็พูดไม่ออกเลยสักครั้ง
ทุกครั้งที่เขามองมาด้วยแววตาอ้อนวอนอย่างนั้น
คำตัดพ้อเป็นล้านคำก็ได้แต่เก็บงำในใจ
2 มีนาคม 2545 19:26 น.
นานที
ขอให้เราเป็นเหมือนเดิม
ขอกลับมาเติมสิ่งที่ขาดหาย
ก็ใครกันที่เคยปฏิเสธสิ่งเหล่านี้ไป
เธอบอกว่าแน่ใจที่ฉันยังรอ
อย่าพึ่งแน่ใจเลยคนดี
ว่าสิ่งสิ่งนี้ที่เธอร้องขอ
คนคนนี้จะมีให้อย่างเพียงพอ
ก็ที่เธอขอนั่นมากเกินไป
เธอกลับมาเพื่อทบทวนบางอย่าง
และบอกว่าฉันยังมีที่ว่างที่จะมอบให้
อยากบอกว่าฉันเองก็ยังไม่แน่ใจ
ว่าจะพอมีให้คนที่ทำร้ายใจตัวเอง
..............เธออาจจะพูดถูกทีเดียวว่าฉันยังไม่ลืมเธอ..............
..............แต่เธอดูผิดที่คิดว่า..ฉันจะกลับคืน..........................
...............ฉันอาจเศร้า ที่ต้องเห็นเธอหันหลังกลับไปอีกครั้ง...
...............แต่ฉันจะไม่เสียนํ้าตาหรอก.......คนดีของฉัน........
9 กุมภาพันธ์ 2545 10:04 น.
นานที
ดอกรักเบ่งบาน
ต้อนรับเทศกาลแสนหวาน
ดอกโศกสวยสคราญ
ในใจฉันมานานปี
ดอกรักบานชูช่อ
คนอื่นหนอ..ช่างเปรมปรีดิ์
ดอกโศกในใจนี้
กี่เดือนปีไม่โรยรา