8 พฤษภาคม 2547 10:28 น.
นางสาวใบไม้
ลา....ลาไปลับแล้ว
แว่ว...แว่วเสียงหวนไห้
หมอง..หมองในหัวใจ
เหลือไว้แค่คำลา
---------------------
หวิว...หวิวใจแทบขาด
หวาด...หวาดหวั่นผวา
ริน.....รินแล้วน้ำตา
ปวดปร่านะหัวใจ
---------------------
หวัง....หวังใจจะทน
หม่น....หม่นสักเพียงไหน
ลืม....ลืมให้หมดใจ
ทิ้งไปกับวันวาน
3 พฤษภาคม 2547 05:27 น.
นางสาวใบไม้
เป็นอีกวันแล้วที่ฉัน กลับมายืนที่เก่า
วันนี้ ห้องของเรา ยังคงเหงาและห่วงหา
และวันนี้ - -เป็นอีกวันที่คนคอยมีน้ำตา
เพราะเกรงว่าวันเวลาที่มีค่า - - จะโบยบิน
..สุดจะรั้ง -- สุดจะฝืน....
วันคืนที่ผ่าน.....ได้เพียงถวิล
ที่เดิมแห่งนี้ - - - วันนี้มีคนน้ำตาริน
กับความหวังว่าคนไกลจะได้ยิน....เสียงรำพัน
สัญญาว่าจะมารอจนกว่าเธอจะกลับมา
เพื่อพบหน้า...แล้วร่วมกันสานความฝัน
หวังเพียงว่าเธอคนดี - -ยังคงไม่ลืมกัน
ว่ายังมีใครคงมั่น...กับการรอตรงที่เดิม
30 เมษายน 2547 23:14 น.
นางสาวใบไม้
ถ้าความซื่อสัตย์หมายถึงความจริงใจที่ให้แก่กัน
นั่นคือสิ่งที่ฉันมีให้เธอเสมอ
ทุกการกระทำทั้งยามลับหลังและยามพบเจอ
น่าจะเป็นสิ่งยืนยันสำหรับเธอว่าฉันเป็นคนยังไง
แต่ตลอดเวลาที่ผ่านมาเธอไม่เคยจะไว้ใจฉัน
หวาดระแวง...เพราะไม่เชื่อมั่นและหวั่นไหว
ความรักสำหรับฉันสำคัญตรงความเข้าใจ
แต่เธอมองข้ามมันไป..และไม่เคยให้ความสำคัญ
ความรักของเราจึงไม่มีทางเป็นไปได้
เพราะฉันและเธอต่างกันมากมายขนาดนั้น
ระยะทางระหว่างเรานับแต่จะไกลห่างกัน
ไม่มีทางหวนคืนวันให้กลับเป็นเหมือนเดิม
22 เมษายน 2547 12:40 น.
นางสาวใบไม้
ในเมื่อเธอไม่ตัดใจจากเขา
วันของเราก็คงไม่มีวันเป็นไปได้
ฉันรู้ดีว่าเธอไม่อยากทำร้ายใคร
แต่จะเดินไปพร้อมกันได้อย่างไร- - ทั้งสามคน
ถึงเวลาที่ฉันขอเลือกบ้าง
เลือกอย่างเป็นกลางและมีเหตุผล
หากวันนี้ต้องมีใครเดินจากไปสักคน
ฉันก็พร้อมจะทุกข์ทน - -กับการเดินเพียงลำพัง
20 เมษายน 2547 10:53 น.
นางสาวใบไม้
เธอรู้ไหม...ว่าฉันคิดถึงมากมายสักแค่ไหน
---รู้ไหม...ว่าใจดวงนี้มันแสนจะเหน็บหนาว
---รู้ไหม..ว่าทุกค่ำคืนเฝ้านับดวงดาว
---รู้ไหม...ว่าฉันปวดร้าวมากเพียงใด
เธอไม่เคยรู้เลย...ว่าคนไกลเฝ้านับคืนวันเพื่อจะกลับไปหา
ไม่เคยรู้.....ว่าคนทางนี้ร้อนหนาวสักเพียงไหน
ไม่เคยรู้....ว่าสิ่งที่เธอทำอยู่มันทำร้ายหัวใจ
ไม่เคยรู้.....ว่าคนอยู่ไกลกำลังนั่งร้องไห้....เพียงลำพัง
หน้าส่วนตัว
Calendar
Lovers
5 คน เลิฟนางสาวใบไม้
817
