20 กันยายน 2547 10:19 น.

:: รอยรัก ::

นางสาวใบไม้


                                          ถ  อ  น  ส  ะ  อื้  น  ห  า  ย  ใ  จ  ไ  ห  ว  ห  วั่  น


                                          โ  อ้  ว่  า  คื  น  วั  น  อั  น  อ่  อ  น  ห  ว  า  น


                                          ร  อ  ย  รั  ก  ร้  า  ง  ห่  า  ง  เ  หิ  น  เ  นิ่  น  น  า  น


                                          ค  ว  า  ม  ฝั  น  จึ  ง  แ  ห  ล  ก  ร  า  น  ใ  น  น้ำ  ต  า


                                          รำ  พึ  ง  .  .  .  คิ  ด  คำ  นึ  ง  ถึ  ง  ค  ว  า  ม  ห  ลั  ง


                                          โ  อ้  ว่  า  ค  รั้  ง  ห  นึ่  ง  ข  อ  ง  เ  ส  น่  ห  า


                                          ห  ล  ง  เ  ห  ลื  อ  เ  พี  ย  ง  คำ  อำ  ล  า 


                                         เ  พื่  อ  ช  อ  ก  ช้ำ  ช้  า  ช้  า  . .  .  ใ  น  ใ  จ  				
19 กันยายน 2547 10:16 น.

:: ถามใจดูอีกที ::

นางสาวใบไม้

  
                                              . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

                                             ข อ ถ อ ย ห่ า ง อ อ ก ม า ค ง จ ะ ดี ก ว่ า
  
                                             เ ผื่ อ เ ธ อ จ ะ ม อ ง เ ห็ น ค่ า ค ว า ม รั ก ข อ ง ฉั น บ้ า ง

                                            ก่ อ น ค ว า ม รู้ สึ ก ดี ๆ จ ะ เ ป ลี่ ย น เ ป็ น จื ด จ า ง
  
                                            ก ลั บ ก ล า ย เ ป็ น ค ว า ม เ หิ น ห่ า ง ร ะ ห ว่ า ง กั น

                                            ข อ เ ดิ น อ อ ก ม า เ พื่ อ ถ า ม หั ว ใ จ ดู อี ก ที
  
                                            ว่ า ค ว า ม รู้ สึ ก ที่ มี ยั ง ค ง ที่ ห รื อ แ ป ร ผั น

                                            ข อ ท ด ส อ บ ตั ว เ อ ง เ พื่ อ ท บ ท ว น ค ว า ม ผู ก พั น
  
                                            ก่ อ น ค ว า ม เ งี ย บ งั น จ ะ ทำ ล า ย ค ว า ม ฝั น ข อ ง เ ร า

                                           ร ะ ย ะ เ ว ล า จ ะ บ อ ก เ ล่ า ค ว า ม เ ป็ น ไ ป
  
                                           แ ม้ ว่ า ค ว า ม ห่ า ง ไ ก ล อ า จ ทำ ใ ห้ เ ร า เ ห ง า

                                           แ ต่ ค ง จ ะ ช่ ว ย พิ สู จ น์ ค ว า ม จ ริ ง ใ น ใ จ เ ร า
  
                                           เ พื่ อ ท ด แ ท น คื น วั น เ ก่ า ๆ ที่ ผ่ า น เ ล ย

                                           บ า ง ที สิ่ ง ที่ มี ใ น มื อ อ า จ ดู ไ ร้ ค่ า
  
                                           ก็ ใ ห้ ร ะ ย ะ ท า ง แ ล ะ เ ว ล า ช่ ว ย เ ฉ ล ย

                                           เ ป ลี่ ย น มุ ม ม อ ง เ สี ย ใ ห ม่ เ พื่ อ ห า บ ท ล ง เ อ ย 
  
                                          ว่ า เ ร า เ ป็ น แ ค่ ค น คุ้ น เ ค ย . . . ห รื อ ว่ า เ ร า รั ก กั น
  
                                                 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .				
17 กันยายน 2547 10:50 น.

:: ขอ.....แค่นี้ ::

นางสาวใบไม้


                                            ก่อนที่เราจะห่างกันไกลแสนไกล

                                            ฉันขออะไรหน่อยได้ไหมคนดี

                                            เพราะหลังจากวันนี้

                                            ก็ไม่รู้ว่าอีกกี่ปีจะได้เจอกัน

                                                - - ยิ้มหน่อยนะคนดี - - 
               
                                           ^ ___________________ ^

                                     แล้วฉันจะเก็บรอยยิ้มนี้...ไว้นอนฝัน

                                       เก็บเอาไว้เพื่อย้ำเตือนความผูกพัน

                                      ให้รู้ว่าเราไม่ได้ไกลกัน...จนเกินไป
				
16 กันยายน 2547 09:12 น.

:: สาวน้อย ::

นางสาวใบไม้


                                                          สาวน้อย......หวั่นไหว

                                                          หัวใจ......ไหวอ่อน

                                                          พบเขา.....แอบมอง

                                                           หัวใจ......พองโต

                                                           กลัวจัง......กลัวใจ

                                                           รักไป......กลัวผิดหวัง

                                                           สาวน้อย....กำลัง

                                                            อยากเล่น....กับไฟ				
16 กันยายน 2547 08:12 น.

:: ร่ำลา ::

นางสาวใบไม้


                                                         แววตาอาทรแทนคำอำลาในวันนี้

                                                       รอยยิ้มแทนสัญญาที่มีจะเก็บมันเอาไว้

                                                  ไม่มีน้ำตาเข้ามาทำลายความเข้มแข็งของหัวใจ

                                                            และในตอนที่เธอก้าวจากไป...

                                                           ฉันก็ยังอบอุ่นได้ - - แม้เงียบงัน

                                                           จะสร้างกำลังใจเพื่อรอเธอกลับมา

                                                แม้จำเป็นต้องจากลาแต่ขอให้รู้ไว้ว่าเธอยังมีฉัน

                                                 อาจมีเพียงรอยยิ้มและแววตาแทนความผูกพัน

                                               ก็ขอให้เชื่อมั่น- - - - ถึงห่างไกลกันก็จะยังคิดถึงเธอ				
Calendar
Lovings  นางสาวใบไม้ เลิฟ 2 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟนางสาวใบไม้
Lovings  นางสาวใบไม้ เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟนางสาวใบไม้
Lovings  นางสาวใบไม้ เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงนางสาวใบไม้