10 พฤศจิกายน 2553 22:11 น.
นางสาวพระอาทิตย์
๏ ยามฝนตกน้ำท่วมคนอ่วมอก
แต่คางคกโลดแล่นมาเล่นฝน
อีกอึ่งอ่างเริงร่าสาละวน
ขี้ไก่หล่นกระเซ็นเหม็นกระเจิง
๏ จากหน้าฝนล่วงมาถึงหน้าหนาว
คู่หนุ่มสาวร่ายรำระบำเซิ้ง
ส่วนแก่เฒ่านั่งนิ่งร่วมผิงเพลิง
เด็กน้อยเบิ่งตาจ้องรอบกองไฟ
๏ แม่คะนิ้งเกาะกอดกับยอดหญ้า
ยิ่งนำพาหนาวเหน็บเกินเก็บไหว
กายสะท้านมานสะทกทั่วทุกวัย
มหันตภัยเมื่อคราวลมหนาวเยือน
๏ บ้างมีไข้ตัวร้อนต้องนอนแซ่ว
บ้างใจแป้วเพราะไอจนไส้เลื่อน
แต่น้ำใจไทยแท้มิแชเชือน
มอบให้เพื่อน ชวนป๋วยปี่แปกอ
8 พฤศจิกายน 2553 22:15 น.
นางสาวพระอาทิตย์
๏ ไฉนเธอลงหลักมารักฉัน
ปักฐานมั่นใจกายมาหลายฝน
แม้นบางครั้งไร้สุขยังทุกข์ทน
สะบัดก้นเดินหนีเธอมิทำ
๏ หรือฉันสวยจนเธอละเมอหา
ผ่านเพลาลองลิ้มมิอิ่มหนำ
ฉันดุด่าว่าให้ถึงใจดำ
ยินเพียงคำตอบให้ถึงใจดี
๏ ฉันกระเง้ากระงอดตลอดศก
เธอยังยกโทษให้มิหน่ายหนี
ฉันกล่าวหามากมายมาหลายปี
เธอยังมีรอยยิ้มเอิบอิ่มทรวง
๏ ไฉนเธอลงหลักเฝ้ารักฉัน
ปักฐานมั่นมิแคลนความแหนหวง
หรือเธอรักฉันแน่ทั้งแดดวง
หรือเธอลวงฉันพ่าย...เพราะตายใจ