18 เมษายน 2547 23:16 น.
~::นางมารพเนจร::~
อย่าบอกว่าเธอเสียใจ .....
เมื่อ ทุกสิ่งที่เธอได้ ... มาจากน้ำตาของฉัน
เมื่อ ลมหายใจของเธอ ... เหยียบย่ำอยู่บนความผูกพัน
เมื่อ สัญญาที่เคยให้กัน ... เธอกลับกระทืบมันทิ้งไป
พูดออกมาได้ไง ขอโทษ .....
ไม่ อยากให้ฉันโกรธ ... แค่นั้นใช่ไหม
ไม่ อยากให้ฉันตามรังควาน ... เวลาเธออยู่กับใคร
ไม่ อยากเห็นหน้าฉันอีกต่อไป ... ถ้าใช่บอกมาเลย
หัวใจเธอ ฉันรู้ดี .....
รัก เก่าๆค้างปี ... เธอคงไม่อาจอยู่เฉย
รัก ที่มันด้านชา ... ของคนที่เธอว่าคุ้นเคย
รัก แบบนี้ควรทิ้งมันซะเลย ... ที่เธอเปรยฉันเข้าใจ
ซึ้งแล้วว่าเธอหมดรัก .....
ก็ ฉันมันคนอกหัก ... ถูกไหม
ก็ ฉันมันคนน่าเบื่อ ... ไม่รู้จะทนไปเพื่ออะไร
ก็ ฉันมันไม่มีค่าอีกต่อไป ... เมื่อเธอควงคนใหม่เข้ามา
คนไร้ความจริงใจ .....
จาก ไปก็ได้ ... ถ้าอยากนักหนา
จาก ไปหาเขา ... เอาซากรักเก่าฉันคืนมา
จาก ไปให้ลับตา ... แล้วอย่าซมซานกลับมาให้อายใจ
ไม่มีหรอกนะ คำอวยพร .....
ไป เสียก่อน ... แล้วฉันจะกรวดน้ำตามไปให้
ไป ปีนต้นงิ้ว ... สนุกกับการหิ้วลูกเมียใครต่อใคร
ไป เถอะนะให้มันสาใจ ... ชาตินี้เราอย่าได้ร่วมทางอย่างเดิม