คิดถึงคนบนฟ้า

นางฟ้าซาตาน

ถึงคนไกล...
แสงดาวหลับไหลอยู่อีกฝั่งฟ้า
ฉันกับเธอห่างออกไปไกลสุดตา
ไม่อาจไถ่ถามกันว่า...สบายดี
 
สุดปลายสายรุ้ง
เมฆขาวกระจายฟุ้ง...กรุ่นด้วยรักตรงนี้
สดชื่นเย็นฉ่ำ..หลับให้สบายนะ..คนดี
ฉันอยู่ที่นี่...และจะคิดถึงเธอแบบนี้ตลอดไป
 
ฝากไออุ่นจากแสงจันทร์
กล่อมให้เธอหลับฝันในวันอ่อนไหว
ร้อนหนาวไม่สบายอย่างไร
ขอฝากสายลมไปช่วยดูแลเธอ
 
อ้อมกอดในวันนั้น
ย้ำเตือนกับฉัน...ถึงเธอเสมอ
ถึงวันพลัดพรากไม่อาจพบเจอ
แต่ไม่เคยเผลอเรอ ลืมคิดถึงเธอแม้วินาที


..................................................................




ไม่น่าเชื่อว่า ในชิวิตจะต้องเจอกับการสูญเสียถึงสองครั้งสองคราด้วยกัน
นึกถึงทีไรก็รู้สึกเอาเองว่า ทำไมต้องเป็นฉัน หะหะหะ
แล้วตัวเองก็ตอบว่า แล้วทำไมจะเป็นฉันไปไม่ได้ล่ะ
 
ถึงแม้ว่าเวลาจะผ่านมา ยี่สิบกว่าวันแล้ว แต่ทุกข์ยังอยู่
ไม่ได้น้อยลงหรือหายไป
เพียงแต่ยอมรับและมองเห็นทุกข์ได้ชัดเจนขึ้น
จะว่าไปชัดกว่้าตอนที่เพิ่งสูญเสียไปซะอีก
 
 
ทุกวันนี้ยิ้มได้ หัวเราะได้ แต่ไม่ได้หมายความว่าหัวใจจะเลิกร้องไห้ได้
ยังเศร้าอยู่ทุกครั้งที่ได้คิดถึง แต่พอเห็นความเศร้า น้ำตาก็หยุดไหล
..............แต่หัวใจก็ยังเศร้าอยู่
 
 
 
พรรษา
 
ขอบคุณนะลูก ป้าแอน กับ ยายแดงน้อยบอกว่า
หนูไม่ได้เกิดมาเพื่อสอนให้แม่เห็นความทุกข์ที่ยิ่่งใหญ่ที่สุดคนเดียวเท่านั้น
แต่ทุกๆวันที่หนูจากไป หนูยังได้สอนสิ่งต่างๆมากมาย ให้แม่และทุกๆคนที่ได้ร ู้จักหนู
ขอทานบารมีจากการเป็นตัวอย่างที่ทำให้แม่ได้เห็น ได้พบ ได้สัมผัสถึงความจริงอันประเสริฐนี้
ส่งตรงถึงหนูด้วยนะลูกนะ พ่อเทวดาน้อยๆของแม่