30 มกราคม 2550 00:07 น.
นางฟ้าซาตาน
..โทรมาทำไมหลายครั้ง..
มีอะไรรึเปล่า..บอกเล่าให้ฟังก็ได้
ยังไม่ทำงาน..ขอคุยกับเธอสบาย-สบาย
รู้ไหม..นี่คือช่วงที่ดีที่สุด..ในชั่วโมงวุ่นวายของทุกวัน
..แค่ได้ยินเสียงเธอจากปลายสาย..
ท้องฟ้าสีหม่น..กลับกลาย..มีสีสัน
หัวใจอิ่มเอม ยิ้มหัวเราะ ได้ทั้งวัน
งานหนักแค่ไหน ไม่หวั่น มีเสียงเธอมาเติมพลังให้หัวใจ
..แล้วพรุ่งนี้..โทรมาอีกนะ..
ฉันจะรอรับโทรศัพท์..ไม่หายไปไหน
เธอจะรู้บ้างรึเปล่า..มิสคอลเบอร์ของเธอ..มีค่าเท่าหัวใจ
เปลี่ยนทุกวันเป็นวันสดใส ให้ใครบางคน
28 มกราคม 2550 21:17 น.
นางฟ้าซาตาน
ตอนแรกที่รู้จัก
เธอจูงมือฉันทายทักกับความรู้สึกใหม่ๆ
มีอะไรบอกกัน...ผูกพันหัวใจ
บนทางทอดไกลมีเพียงเราสองคน
คราใดที่เหนื่อยล้า
เธอคอยยื่นมือมา..คลายความสับสน
บนทางทอดยาว เราจับมือกันผูกพันมั่นคง
ร้อน หนาว หยาดฝน ไม่เคยรู้สึกว้าวุ่นวกวน
...เพราะเรามีเรา...
วันนี้..บนหนทางทอดไป
ฉันมองตามหลังเธอไกล-ไกล ด้วยหัวใจเหงา-เหงา
หลายครั้งน้ำตาไหลออกมา ต้องแอบสะอิ้นเบา-เบา
คิดถึงมือคู่นั้น..คิดถึงวันที่เราเดินด้วยกันสองคน
เมื่อไหร่..เธอจะกลับมาจูงมือกันอีกครั้ง
กลับมาเดินด้วยกัน จูงมือไปกับฉันอีกสักหน
อย่าเดินไปคนเดียว อย่าลืมว่ายังมีใครที่เธอต้องดูแลอีกคน
อย่าปล่อยฉันอ้างว้างไปกับผู้คนที่ปะปนอยู่ในทางของเรา
++++++++++++++
เมื่อเราเริ่มเดินไปบนทางของความรักด้วยกัน
มีเพียงเธอกับฉัน ที่เดินจับมือกันไปเท่านั้น
ทุกครั้งที่หกล้ม สะดุดก้อนหิน
เราต่างยื่นมือมาไห้กันและกันทุกครั้ง
แต่พอวันนี้
ยิ่งเราเดินไปไกลเท่าไหร่
ฉันกลับพบว่า..
ไม่ได้มีเพียงเราสองคนอีกต่อไป
ยังมีคนอื่นๆอีกมากมายอยู่บนเส้นทางของเรา
และในบ้างครั้ง
ฉันรู้สึกว่า...ไม่มีมือคู่เดิมที่คอยจับมือฉันอีกแล้ว
ฉันพบตัวเองเดินอยู่เพียงคนเดียว
และในบางครั้ง
ผู้คนที่เดินมากับเราชนฉันหกล้มอย่างไม่ตั้งใจ
ฉันเจ็บ ฉันร้องไห้
สิ่งที่ฉันต้องการที่สุด...คือมือคู่เดิมที่จูงฉันมาตลอด
ช่วยฉุดฉันให้ลุกขึ้นมา...แต่สุดท้ายกลับ...ไม่มี
+++++++++++++++
25 มกราคม 2550 00:40 น.
นางฟ้าซาตาน
..เธอเคยถามตัวเองบ้างรึเปล่า..
เรื่องราวของเราจะจบลงตรงไหน
เธอมีฉันไว้เป็นส่วนเติมเต็มของหัวใจ
หรือแค่คบๆไว้ ให้คลายเหงาไปวัน-วัน
..ที่เธอคบฉันเอาไว้..
อาจเพราะหัวใจแค่เคยชินเท่านั้น
ไม่ได้รัก ลืมเลือนไปแล้วว่าเคยผูกพัน
..ความอบอุ่นที่เคยให้กัน..
ไม่เหลือร่องรอยในคืนวัน..ให้ฉันได้กลิ่นไอ
..ฉันนั่งฟังเพลงก่อนนอน..
หัวใจร้าวรอน..อ่อนไหว
ความหมายของบทเพลง..กรีดลึกในหัวใจ
ตอบคำถามที่ฉันสงสัยตลอดมา
..คงเป็นเพราะความเหงา..
หัวใจของเรา กลัวความเหว่ว้า
กลัวความปวดร้าวจากการจากลา
จึงไม่อาจลบความรักที่มีมา..ให้เลือนหายไป
..แล้วพรุ่งนี้..ฉันจะลองถามเธออีกครั้ง..
อย่าปล่อยหัวใจให้เจ็บช้ำมากไปกว่านี้ดีไหม
พอกันที..ถ้าจะคบกันเพราะความเคยชิน..จะคบไปเพื่ออะไร
เราสองคนควรปลดปล่อยหัวใจ อย่ารั้งเอาไว้เพราะวันเวลา
- - - - ฟั ง เ พ ล ง โ บ . . เ ป็ น ไป ไ ด้ ข น า ด นี้- - - - - -
9 มกราคม 2550 16:05 น.
นางฟ้าซาตาน
..อยู่เมืองไทย..ที่ไหนก็ปลอดภัย..
เสียงสดใส..บอกไว้ด้วยความมั่นใจ..ก่อนก้าวไปตามหาฝัน
กราบเท้าลาพ่อแม่..ลาก่อนไอหมอกในดวงตะวัน
..ฉันตั้งใจจะสร้างคืนวัน..ให้เด็กน้อยเหล่านั้น..มีทางก้าวเดิน..
..วันนี้..เหลือเพียงรอยน้ำตา..
ตามทางที่ฉันก้าวมาระหกระเหิน
บุกบั่นฟันฝ่า...เหนื่อยล้าเหลือเกิน
ฉันไม่อาจเดินไปถึงจุดหมายที่ตั้งใจ
ขอหยุดพัก..เก็บลมหายใจที่มี
เป็นแสงส่องทางให้หลายชีวิต..มีวันที่สดใส
หยุดความคิดแตกแยก..รวมเป็นหนึ่ง..รวมเป็นไทย
เพื่อสิ่งที่ฉันหวังไว้..จะไม่อยู่ไกลเกิน
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ขอไว้อาลัย..ดวงวิญญาณของคุณครูจูหลิง
ขอไว้อาลัย..ความมุ่งมั่นและความกล้าหาญของผู้หญิงตัวเล็กๆคนหนึ่ง
ที่ต้องจากครอบครัวไปไกลเป็นระยะทาง หลายร้อยหลายพันกิโลเมตร
ด้วยความเชื่อมั่นว่า..
จะสร้างสิ่งดีให้กับคนไทยด้วยกัน
ถึงแม้ว่า..สิ่งที่ครูตั้งใจ..ครูจะไม่ได้เห็น
แต่..
การจากไปในครั้งนี้..อาจเป็นสัญญาณเล็กๆ
ที่เปลี่ยนแปลงอะไรได้บ้างไม่มากก็น้อย
ขอให้ครูนอนหลับให้สบายนะคะ
++++++++++++++++++++++++++++++++++++