15 ธันวาคม 2549 01:03 น.
นางฟ้าซาตาน
ฉันเป็นเพียงดอกหญ้า
ลู่กิ่งใบตามสายลมพัดพาพัดไหว
บางครา..ลมพัดแรงเกินไป
ฉันไม่อาจฝืนก้านใบต้านสู้แรงลม
ฉันเหนื่อย..ฉันท้อ..เจ็บล้า
เมื่อไหร่หนอ..พระอาทิตย์จะสาดแสงมา
..ให้ฉันได้อบอุ่นสุขสม..
ได้แต่ภาวนา..อย่าพัดแรงกว่านี้เลยนะ..สายลม
ก้านของฉันอาจลู่ล้ม..ดอกใบร่วงหล่น..หลุดลอย..หายไป
สายลมเริ่มอ่อนแรง..
ท้องฟ้ายอมให้พระอาทิตย์สาดแสงสดใส
ดอกหญ้า..ต้นเล็ก-เล็ก..อย่างตัวฉัน กลับคืนชีวิตจิตใจ
หลังพายุลูกใหญ่..ทุกสิ่งขับเคลื่อนไป..ได้อีกครา
.................................................................................................
บางครั้ง..ปัญหาที่เราต้องเจอในชีวิต..
ก็คงคล้ายกับพายุลูกใหญ่..
แล้วเรา..คงเป็นต้นหญ้าต้นเล็กๆ..
ที่ต้องต้านทั้งลมและฝน..
ในขณะนั้น..
เราคงรู้สึกว่ามันโหดร้ายจนบางครั้งไม่สามารถทนได้..
ที่ต้องต้านทั้งลมแรงและเม็ดฝน..
สุดท้าย..รอเวลาอีกนิด
หลังพายุผ่านไป..เราจะพบว่าท้องฟ้านั้นสวยงามเพียงใด..
มีใครหลายคนบอกนางฟ้าเสมอค่ะ
ว่า...ทุกปัญหามีทางออก
ขึ้นอยู่กับว่า..จะหาทางออกนั้นเจอเมื่อไหร่
จริงรึเปล่า?
**ขอบคุณที่ยังจำกันได้และแวะมาทักทายนะคะ
ยังคิดถึงบ้านกลอนเสมอ ถึงแม้ว่าจะไม่ค่อยได้เข้ามาก็ตาม
ขอบคุณเพื่อนๆพี่ๆน้องๆที่แวะมาอ่านและฝากข้อความไว้ด้วยนะคะ**
13 ธันวาคม 2549 00:15 น.
นางฟ้าซาตาน
บอกเธอออกไปในคืนร้าวรอน
เราหยุดเวลาเอาไว้ก่อนจะได้ไหม
ยิ่งเดิน..เรายิ่งเหนื่อย..แล้วจะเดินไปเพื่ออะไร
เมื่อรู้ว่า จุดจบคงไม่ต่างออกไป..ไม่ว่าอย่างไร..
...ปลายทางของเราคงไม่บรรจบกัน...
ถ้าลืมตาตื่นขึ้นมาพรุ่งนี้..
ฉันจะนึกว่า..ทุกอย่างที่มี..เป็นแค่ความฝัน
เธอเอง..เป็นแค่ความสุขที่ฉันไม่อาจจับต้องมัน
ยังไง..ช่วยทำเหมือนฉัน..ไม่เคยมีตัวตนในชีวิตของเธอ
ฉันขอคืนช่วงเวลาทั้งหมดที่มี
ความรักที่เธอให้..ความห่วงใยที่เธอมีเสมอ
ให้กับใครคนที่เธอควรจะได้เจอะเจอ
ไม่ใช่ฉัน..คนที่ไม่สามารถดูแลเธอได้ดีเพียงพอ
...........................................................................................
ฉันเสียใจเท่าไหร่..
เธอเองคงรู้สึกไม่ต่างไปจากฉัน
เรารักกันได้แค่ใจ..แต่กายไม่อาจผูกพัน
เหตุผลของชีวิต..ไม่อาจทำให้เราดื้อรั้น..
..ยอมรับสิ่งที่แปรผัน..แล้วเดินต่อไป
ขอให้เธอเจอใครที่แสนดี
ช่วยบอกเขาที..
ว่าความรักที่เธอให้มา..ทำให้ฉันมีความสุขแค่ไหน
บอกเขาว่า..เขาโชคดีที่สุด..ที่ได้เธอมาดูแลหัวใจ
ช่วยดูแลเธอ..ให้เท่าหัวใจที่ฉันฝากเอาไว้ก็พอ
.........................................................................................
ไม่ได้เข้ามานาน...เหอๆๆ..กลอนมันฝืดๆไปบ้างนะคะ
ไม่ได้แวะทักทายพี่ๆเพื่อนๆน้องๆในบ้าน Thaipoem ด้วยล่ะ
อย่างไร..ฝากทักทายทุกคนไว้ตรงกลอนหน้านี้ ด้วยนะคะ